Definicja: „Zimowa cisza”

styczeń 2005r.



Zima...lekkie płatki białego śniegu

Opadają z wolna na ziemię.

Wszystkie dachy i drzewa

Pokryte śnieżno-białymi czapami.



Cisza...nawet maleńki wietrzyk

Nie zakłóca spokoju tej pięknej chwili.

Duże,ciężkie płatki coraz gęściej lecą w dół,

Tworząc puchową pierzynkę na ziemi.



A nocą,kiedy okrągły księżyc przedziera się

Przez resztki ociężałych od śniegu chmur,

Świat staje się jeszcze piękniejszy, bielszy,

Dziewiczy...i ta cisza...



Popadam w melancholię,zadumę...

Stoję przy oknie,a światło księżyca sprawia,

Że wszystko dookoła skrzy się

Cudownymi gwiazdkami.



Chociaż taka chwila na długo zostaje w pamięci,

To jakże przyjemnie jest wtedy usiąść

Przy rozpalonym kominku,w blasku księżyca,

Wpadającego przez szyby okien do izby
I w tej białej ciszy
wpatrywać się trzaskający ogień
Głaskając po grzbiecie
Mruczącego kota.