Definicja: Wiersz to miłości proza
nie szuka swego ja
dla sztuki sie wznosi upada
nadzieją uderza co dnia
sierpem srebrnym oswieca
wskazuje bieg drogi
tej co nagórze
rozlana wśród gwiazd
Poezji sie nie da zrozumiec, i poznac jak na polskim
ją trzeba miec w sercu i zyc nia we snach.
kto kolwiek juz chwycił za opierzenie ptaka i wyrwał mu pióro, inkaustu dał ślad ten wie że nie pisze strof wielu co dnia, lecz pisze on wtedy wprost z głebi portfela, i tylko tak z niego, jak czesto w nim łza... dla agi...