Definicja: na przydrożnej ławce
staruszek drewnianą laską
zabija mrówki
a jakaś kobieta pośpiesznym krokiem
staje się coraz mniejsza

odjeżdżają domy znikając za horyzontem
jak słońce czerwienią z wieczora

patrzę za siebie
daremnie szukając dłoni
które tej nocy
malowały zapachy
gdy oczy zgaszone

odbiciem uśmiechasz się
w szybach uciekających ulic
a przykryty powiekami
fizycznym arcydziełem serca
i spazmami kreowanych chwil

do innego snu
teraz myśli prowadzą
porzucając komnety pełne chmur

czekaj na mnie
błękitnoskrzydły

wrócę nim umrzesz