Definicja: Przez długie cztery lata walczyłem u twego boku
Scalaliśmy swe dusze, szliśmy w symetrii kroków
Od naszych ostrzy co roku gineły setki przeciwności
Wycinaliśmy smutek,uśmiercaliśmy zastępy zazdrości
Drogę naszą rozjaśniał płonący w źrenicach błękit
Serca topniały z żaru mimo twej zamarzniętej ręki
Zmierzaliśmy do domu w którym ona też była
Lustro,mała istota z naszą krwią w swoich żyłach
Całą esencje naszego uczucia skierowaliśmy na nią
błogosławiony świętością czystej miłości,zloty anioł
Gdy byliśmy już blisko miejsca wiecznego szczęścia
Ty odwróciłaś się mówiąc że szczęścia wolisz nie znać
Odrzuciłaś swe miecze wykute z hartowanej nadziej
Poddaje się,odrzekłaś,wracając za nim do doliny cieni...
Każdego dnia po twarzy spływa powoli kropla szklana
Gdy złoty anioł tuląc mnie wciąż pyta kiedy wróci mama
Wskazując dłońmi jej serce i stojak z twymi mieczami
wyszeptałem:córeczko,ona jest tutaj,na zawsze już razem z nami...