Definicja: moja dusza rozmarzyła
się w przepastnej głębinie twych oczu
w łagodnym blasku źrenic
tęczowej iskierce namiętności
przeciętej aksamitnym smutkiem

bez frazesów
poruszyłeś uśpiona kobiecość
wzrokiem pieściłeś moje zmysły
bez dotyku otworzyłeś bramy raju

dzień witam i żegnam twoim imieniem
bez nadziei ze łzą na powiekach
nigdy nie będe twoją
ani ty moim przyjacielu

cóż nam pozostanie
jak usiąść czasem w kafejce
i w złączonych bezradnie dłoniach
zamknąć cały nasz świat

szczęście
utopia codzienności