Co znaczy Wyjdź poza schematy
Słownik: Czy zdjąłeś już klapki z oczu? Możesz widzieć szerzej?
Definicja:
W brzuchu ciężarnej kobiety były bliźniaki. Pierwszy zapytał się drugiego:
- Wierzysz w życie po porodzie?
- Jasne. Coś musi tam być. Mnie się wydaje, iż my właśnie po to tu jesteśmy, tak aby się przygotować na to, co będzie później.
- Bzdury! żadnego życia po porodzie nie ma. Jak miałoby wyglądać?
- No nie wiem, lecz będzie więcej światła. Może będziemy biegać, a jeść buzia…
- No to przecież nie ma sensu! Biegać się nie da! A kto widział, tak aby jeść ustami! Przecież żywi nas pępowina.
- No ja nie wiem, lecz zobaczymy mamę, a ona się będzie o nas troszczyć.
- Mama? Ty wierzysz w mamę? Kto to wg Ciebie w ogóle jest?
- No przecież jest wszędzie wokół nas… Dzięki niej żyjemy. Bez niej aby nas nie było.
- Nie wierze! Żadnej mamy jeszcze nie widziałem, a więc jej nie ma…
- No jak to? Przecież jak jesteśmy cicho, możesz posłuchać jak śpiewa, lub poczuć jak głaszcze nasz świat. Wiesz, ja myślę, iż prawdziwe życie rozpoczyna się później, rozpoczyna się po porodzie.
Ten tekst (pochodzący z nie wiem skąd ponieważ odgrzebałem go w czeluściach dysku) pokazuje nie tylko, czy także w pierwszej kolejności, nie problem istnienia Boga jako takiego, nie tyle problem wierzyć czy nie wierzyć, lecz (jak myślę) w pierwszej kolejności uświadamia nam nasze ograniczenia intelektualne.
Nie stać nas - w szczególności w dzisiejszym zabieganiu - na spokojne pomyślenie, zastanowienie się nad pewnymi kwestiami, czy także na próbę chociaż wychylenia nosa poza pewne ograniczenia i schematy. Ciężko nam sobie wyobrazić choćby nasz wszechświat, prawda? Prawda, prawda… Dla nas to jest coś nieskończenie wielkiego co trudno mieści się w nasze ziemskie miary.
Wyobraź sobie mrówkę (nie to jest ogromne wyzwanie). Mrówka żyje w mrowisku. Mrowisko to dla niej coś jak nasze miasto albo kraj - żyją w nim w swoich “domkach” inne mrówki i ono jest całkiem pokaźnych wielkośćów. Ta społeczność “graniczy” z innymi mrowiskami w lesie, który dla mrówki jest już całym światem. Niby chodzą plotki, iż za lasem jest jakieś życie, iż tam także żyją istoty podobne do mrówek lecz nikomu nie powiodło się tego udowodnić. Żadna z wypraw, które wychodziły poza las nie wróciła. Na jakiej więc podstawie można aby wnosić, iż gdzieś tam za lasem jest jakieś życie?
A my wiemy, iż za lasem nie dość, iż są następne lasy, to jeszcze jest cała masa innych ciekawych rzeczy i miejsc. Czy mrówka jest ograniczona? Z naszej perspektywy - zapewne tak. A czy my jesteśmy ograniczeni?
- Wierzysz w życie po porodzie?
- Jasne. Coś musi tam być. Mnie się wydaje, iż my właśnie po to tu jesteśmy, tak aby się przygotować na to, co będzie później.
- Bzdury! żadnego życia po porodzie nie ma. Jak miałoby wyglądać?
- No nie wiem, lecz będzie więcej światła. Może będziemy biegać, a jeść buzia…
- No to przecież nie ma sensu! Biegać się nie da! A kto widział, tak aby jeść ustami! Przecież żywi nas pępowina.
- No ja nie wiem, lecz zobaczymy mamę, a ona się będzie o nas troszczyć.
- Mama? Ty wierzysz w mamę? Kto to wg Ciebie w ogóle jest?
- No przecież jest wszędzie wokół nas… Dzięki niej żyjemy. Bez niej aby nas nie było.
- Nie wierze! Żadnej mamy jeszcze nie widziałem, a więc jej nie ma…
- No jak to? Przecież jak jesteśmy cicho, możesz posłuchać jak śpiewa, lub poczuć jak głaszcze nasz świat. Wiesz, ja myślę, iż prawdziwe życie rozpoczyna się później, rozpoczyna się po porodzie.
Ten tekst (pochodzący z nie wiem skąd ponieważ odgrzebałem go w czeluściach dysku) pokazuje nie tylko, czy także w pierwszej kolejności, nie problem istnienia Boga jako takiego, nie tyle problem wierzyć czy nie wierzyć, lecz (jak myślę) w pierwszej kolejności uświadamia nam nasze ograniczenia intelektualne.
Nie stać nas - w szczególności w dzisiejszym zabieganiu - na spokojne pomyślenie, zastanowienie się nad pewnymi kwestiami, czy także na próbę chociaż wychylenia nosa poza pewne ograniczenia i schematy. Ciężko nam sobie wyobrazić choćby nasz wszechświat, prawda? Prawda, prawda… Dla nas to jest coś nieskończenie wielkiego co trudno mieści się w nasze ziemskie miary.
Wyobraź sobie mrówkę (nie to jest ogromne wyzwanie). Mrówka żyje w mrowisku. Mrowisko to dla niej coś jak nasze miasto albo kraj - żyją w nim w swoich “domkach” inne mrówki i ono jest całkiem pokaźnych wielkośćów. Ta społeczność “graniczy” z innymi mrowiskami w lesie, który dla mrówki jest już całym światem. Niby chodzą plotki, iż za lasem jest jakieś życie, iż tam także żyją istoty podobne do mrówek lecz nikomu nie powiodło się tego udowodnić. Żadna z wypraw, które wychodziły poza las nie wróciła. Na jakiej więc podstawie można aby wnosić, iż gdzieś tam za lasem jest jakieś życie?
A my wiemy, iż za lasem nie dość, iż są następne lasy, to jeszcze jest cała masa innych ciekawych rzeczy i miejsc. Czy mrówka jest ograniczona? Z naszej perspektywy - zapewne tak. A czy my jesteśmy ograniczeni?
- Dodano:
- Autor:
Pisarz