Definicja: Była noc. Noc nieziemska, pełna snu.
Dwa anioły siedziały pod dębem
z powiekami przymkniętymi na wpół.

Patrzyły w niebo, w elipsy gwiezdnych dróg.
I twarze miały takie szczęśliwe,
chociaż zagubił im się Bóg.

Co wieczór tak czekały, aż noc spowije świat,
aż czernią spłynie im pod stopy
i się rozwinie w przecudny kwiat.

I wzeszedł księżyc. Spojrzał aniołom w twarz.
Poznał, że to postaci z nieba,
i że wkroczyły w magiczny czas.

A ludzie się dziwili, że noc, że taka cisza, i że anioły dwa,
bo nie wiedzieli, że to miłość była -
co, gdy się rodzi, zaczyna łkać.

Nie znali także, co to miłości smak,
gdy wtem, jednemu z aniołów
wyfrunął z serca ptak.

Świat stał się inny, wielki jak przerośnięty sen.
Pod dębem samotny siedział anioł...
a obok anioła... cień.