Definicja: Łuczniczko, z cherubinowego rodu
Twa twarz połyskuje blaskiem porannego wschodu,
Twa skóra upleciona z jedwabnego włókna
odzienie zaś wyszyte ze złotego sukna,

Twe oczy niosą subtelne spojrzenie
Przenikające przez wnętrze, mówiące tak wiele
Będące twym słowem pragnieniem i gestem
Nie tylko wyznaniem lecz także i testem

A usta twoje koja swą barwą
Malując mą duszę tak pustą i marną
Twe myśli czule spływają po wardze
Twych slow posłucham innymi zaś wzgardzę

Cudowna uroda-zaletą twą wszak że
Charakter i pasja ukryta jest także
Będąca atutem, grzechem nie winnym
Lecz po co to wszystko jak jesteś już z innym

Oddajesz mu chwile, radości i smutki
Oddajesz mu serce nie bacząc na skutki
Oddajesz nadzieje, wciąż o nim marzysz
Oddajesz mu siebie miłością go darzysz

Spoglądasz i prosisz otulasz go szeptem
Dotykasz ust jego nie Mówiąc nic przedtem
Czułości nie wzbraniasz poddajesz się temu
Oddajesz to wszystko oddajesz to jemu...