Definicja: Analizując istotę życia,
biorąc przykłady tego, co wokół;
tego, co wczoraj; tego, co dzisiaj;
tego, co w sercu, głowie i oku...
Słowa - cząsteczki w przestrzeń rzucone -
są niczym dźwięki melodii znanej.
Osobno zginą, lecz połączone
same utworzą prawdy szukane.

Jakie to prawdy? Dziecinnie proste.
Jedynie człowiek tworzy przeszkody
pełen ambicji gnając na oślep,
wciąż ignorując prawa przyrody...
Chcąc nie chcąc świat swój własny wzbogaca,
któremu jakby nie dość przeciwieństw.
Ze sprzecznościami swoimi wkracza
w ukształtowaną niegdyś krainę.

Ziemia się kręci, nie zwalnia biegu,
lecz kiedy kropla wpadnie przesady
chyląc do punktu ekstremalnego
jedną z szal stałej harmonii wagi,
pada natura na twarz w rozpaczy
u stóp tajemnic ślepego losu...
Czy aż tak trudno wcześniej zobaczyć
w przymierzu z Gają na życie sposób?

Niechajże zatem twe wynalazki -
człowieku naszej dziwacznej ery -
mają swój statut ubrania, maski,
nie zmiany ducha na kształt chimery.
Kogóż zwycięstwo twoje pokrzepi,
gdy dzieło stwórcy istnieć przestanie?
Nie licz, że ktoś cię wtórnie ulepi...
Gdy się przewrócisz, już nie powstaniesz.