Definicja: Na rozstajnych, dzikich drogach
przystanęli "Wielcy świata".
Znów po fakcie lgną do Boga,
znów się zaczynają bratać.
Patrzą na spalone mosty,
na pustynie za plecami...
Już tam życie nie zagości.
W każdym razie już nie z nami.

Wielcy, cudni i wspaniali -
lunatycznie prą do przodu...
I choć bitwę dziś przegrali,
oni nie zaznają głodu.
Znowu w piersi się uderzą,
że żałują, że nie chcieli...
Dając broń swoim żołnierzom
światu pokój dać pragnęli.

Ich marzenia doszły szczytu -
"Wolność, prawda, świat bez granic..."
Dla publiki piękny tytuł.
Antonimią był realizm.
Fanatyczni, despotyczni,
nieświadomi następstw losu,
w człowieczeństwo symboliczni
pielęgnują czas chaosu.

Wirtualne przędą sidła.
Na ołtarzach złota morze.
Chociaż z tyłu białe skrzydła,
z przodu czarcie lśni poroże.
Duch wszechmocy "Lordów" ujął.
Fałsz wciskając w nasze głowy
"Wielcy" podróż nam fundują
do prawdziwych Bram Piotrowych.

..................................

A my, jak owce prowadzone na rzeź
ulegamy i milcząc -
bezmyślnie z pianą na ustach
wciąż krzyczymy: "...Sieg - Heil! Heil! Heil!..."