Definicja: Gdziekolwiek nie sięgniesz odwieczną pamięcią -
w obrazie czy słowie, w rzeźbie czy muzyce -
przekleństwem ludzkości był wciąż strach przed śmiercią...
Był i jest, i będzie, lecz ja wszystkim życzę,
ażeby na przekór płaczliwej historii,
gróźb ludzi ułomnych, jak ich podłych czynów,
dotyk śmierci nie był tematem potwornym,
ale cudem, który krew zamienia w wino.

Ziarno musi umrzeć, aby wydać zboże.
Zbędne tkanki giną właściwym żyć dając.
Zając zmienia futro, jeleń swe poroże,
by ulżyć gałązkom owoce spadają...
Po zimie jest wiosna, potem lato, jesień...
To już nie przypadek, ale wręcz obyczaj,
że razem z cierpieniem los nam szczęście niesie -
zatem nierozłączną śmierć jest siostrą życia.

A jeżeli siostrą, czemuż ma być straszna,
koścista i zimna z kosą w jednej z dłoni? -
Jak zgnita oprawa pięknego obrazka,
jak zmarszczka starości na młodzieńczej skroni...

Dla dzieci, co wcześnie świat nasz opuszczają,
niechaj będzie matką czułą i troskliwą,
żeby lżej im było tam, gdzie wyruszają,
by pełne radości Bóg je w niebie przyjął...

Dla tych, co odchodzą w życia swego kwiecie,
niech będzie kochanką. przy której zmartwienia
nie istnieją wcale..., słońcem w cieplym lecie,
deszczem w czasie suszy, w upał chłodem cienia,
słodkim pocałunkiem, połączeniem dłoni,
pieszczotą najtkliwszą, cudownym marzeniem,
przyjaciółką, która od zła nas uchroni,
owocem soczystym, bólu ukojeniem...

A dla tych, co śniegiem kryte mają głowy
i skóra spękaną ziemię przypomina,
którzy w swą ostatnią podróż są gotowi
ruszyć właśnie dzisiaj, bo już ta godzina...,
niechaj będzie córką, snem najukochańszym,
dzieckiem, które wzrosło z ich krwi i z ich ciała...
Niechaj smutne oczy rozbawi, roztańczy,
niechaj przyjmie starość, co młodości dala...

Niepewność nam każe lękać się tej chwili,
ale może ona jest chwilą bezcenną,
dla której żyć warto... Jak ptak, który kwili
cierniem kłując serce pieśń swoją promienną,
tak i my śpiewajmy psalm swój uwielbienia
życia, które gaśnie, Boga, który czeka
gdzieś, gdzie nie widzimy dziś wrót niebios cienia,
a jutro nam staną otworem z daleka...