Definicja: Cztery białe ściany i szpitalne łóżko,
Głowa dziecka przykryta poduszką,
A z pod spodu słychać cichutki płacz,
Boże! przed śmiercią ocalić ją racz,
Wychudzone rączki obejmują misia,
Była to dziewczynka - na imię Krysia,
Obok stoi wieszak, na nim kroplówka,
A w ręku lekarza wysoka łapówka,
Po trzech operacjach rana zabliźniona,
Lecz Krysia do końca nie będzie wyleczona,
Już na pamięć zna szpitalne korytarze,
Z chorymi dziećmi jest w innym wymiarze,
Oddział onkologii jest jej drugim domem,
Lecz nawet on nie okazuje się schronem,
Nie jest dla niej bezpiecznym dachem,
Nie chroni przed cierpieniem, bólem i strachem,
Na oczach rodziców dziecko się rozpada,
Nawet chemioterapia w tym przypadku odpada,
Lekarze już wiedzą że nic nie pomoże,
Jedynie Ty możesz ją ocalić Boże!

Bóg nas nie wysłuchał,
zabrał ją do siebie,
miała dopiero 6 lat . . .