Definicja: Spłonął
ostatnim drgnieniem
na stosie fałszywej wiary
w ufności oddał swe ciało
by duszy bólu oszczędzić

w kamiennym milczeniu
w niemej modlitwie
powierzył swe życie
dawnemu bogu
płonąc w ekstazie
szkarłatnej kurtyny
odszedł w zaświaty
skąpane w ciemnościach

zwiedziony zapadł
w śmiertelny sen
który jak płomień
pożerał od wewnątrz

samotny na końcu
życiowej wędrówki
do końca ślepy
do końca ufny
... cień.