Definicja: ostatni krzyk w pustkę~

tak pusto tu. bez twojego śmiechu. bez oczu. bez ciebie oduczyłam się latać. gubię skrzydła. których nigdy nie miałam. tak mało n a s we mnie. coraz mniej... poznawałam czyjeś pisma. czyjeś kroki. by pamiętać tylko twoje.

teraz tylko kawa(dużo mleczka i cukru) i koc. żeby nie marznąć nieobecnością ust. teraz tylko sufit. z pięciomilimetrowym prawem na nadzieję.

.pamiętam.
zapach nocy. na dachu. kiedy tylko ty i ja-dwa nocne prototypy... już nie dotknę tego niebA... nie dostanę. nawet jeśli stanąć na palcach. nawet jeśli... nie_do_śpiewać. nie_do_pisać echem. wersami-naszego nieba.

.pamiętam.
brązowe gwiazdy w twoich oczach. i gitarę. i słowa. i łzy. i muzykę wiatru. którą tak kochaliśmy. którą tak kochamy.... a pamiętasz deszcz? jak my. razem. na bosaka. po trawie. pełno było ludzi. ale n|a|s było d w o j e. i płakał cały świat. płakało niebo. nad dwoma zagubionymi ludzieńkami. które odnajdują siebie/które widzą się ||raz na rok||....

palcami. kruchymi. twojo-moimi. rzeźbię ścianę tysiąca kilometrów-a ty przecież za nią...........

parę dojrzałych kropli spada na kartkę papieru. ona jest ciepła. nie boli. nie krzyczy-przyjaciółka czekających. od rozbitej miłości na szkle zastygają kryształowe żyły. w poprzek nocy. ja nie płaczę. to oczy zwilgotniały od pustki....


......kochamy mocniej. więc szybciej umrzemy......

kocham. całuję. pa.