Co znaczy "Szczęście można dojrzeć w najmniejszym ziarnku pustynnego piasku."
Słownik: Dom, rodzina, miłość, kapitał, sława, wymarzona robota, kariera. Zapewne pod którymś, albo każdym z tych słów ukrywa się dla nas wartość, którą ktoś kiedyś nazwał szczęściem.
Definicja:
Osiągnięcie tej wartości jest celem naszego życia. Za szczęście płacimy wielką cenę ponieważ poświęcamy część swojego istnienia aby je zdobyć. Niestety niejednokrotnie biegniemy do szczęścia zawartego w sporych rzeczach, przydeptując małe rzeczy, których nie dostrzegamy na swojej drodze.
Budząc się rano, czasami nie mamy ochoty wstać, tracimy motywację do życia, brakuje nam siły aby biec dalej za szczęściem, nie umiemy już cieszyć się każdym wschodem i zachodem słońca a przecież to "rzeczy proste są w najwyższym stopniu niezwykłe". Wiemy to dobrze z dzieciństwa, gdy tak malutkie rzeczy sprawiały nam radość, jednak wspólnie z upływem lat te rzeczy musiały być coraz większe, zaczęliśmy mieć coraz to większe wymogi i tamte proste rzeczy przestały mieć dla nas znaczenie. W tym niemal niekończącym się wyścigu chcemy dowiedzieć się do czego dążymy, więc tworzymy stereotypy szczęścia, wymyślamy jego pojęcia -nie zawsze słuszne.
Wg encyklopedii PWN, szczęście to jest pomyślny bilans doświadczeń życiowych, powodzenie w realizacji celów życiowych, zdobycie najwyżej cenionych społecznie dóbr i przymiotów. Jednak chyba nie zawsze "zdobycie najwyżej cenionych społecznie dóbr i przymiotów'' można nazwać szczęsciem bo uciekamy się wtedy do takich jego interpretacji, iż to są tylko rzeczy, o których marzymy takie jak luksusowy samochód czy apartament z widokiem na morze. Skutkuje to, iż regularnie mylimy wartości, stawiamy kapitał wyżej od rodziny, miłości czy zdrowia. Nie dostrzegamy tego co mamy, chcąc więcej mimo, iż to co już mamy czasami wystarczyłoby już do szczęścia.
Mówimy, iż nie mamy szczęścia ponieważ brakuje nam pieniędzy na spełnienie swoich marzeń, na dostatnie życie. Narzekamy, iż mamy pecha ponieważ nie wygraliśmy w totolotka. Jednak " kapitał szczęścia nie dają".
Załóżmy, iż pewnego dnia wygraliśmy główną wygraną w Sporym Lotku -te kilka mlnów złotych, które całkiem zmieniłyby nasze życie. Możliwe, iż stracilibyśmy zaufanie do wszystkich ludzi, bo niektórzy byliby naszymi przyjaciółmi dla pieniędzy. Balibyśmy się pokochać jakąś osobę, mając świadomość, iż może nas zostawić. Chęć posiadania coraz to większej ilości pieniędzy sprawiłaby, iż nie dostrzegalibyśmy ludzi. Może dlatego ludzie bogaci mają zwykle pecha w uczuciach. Uważają, iż za ; kapitał kupią wszystko. Jednak nie mają prawdziwego przyjaciela, prawdziwej i jedynej miłości. Nawet największe ; kapitał świata nie powstrzymają upływającego czasu, nie uchronią nas przed samotnością, chorobami, starością, wypadkami czy śmiercią. Jeżeli ktoś nie posiądzie zdolności cieszenia się życiem i radości z tego co ma, chyba nigdy nie osiągnie szczęścia.
Przewarzająca część z nas nie dostrzega natury będącej dookoła czyli: drzew, ptaków, kwiatów. Życie bez nich nie byłoby możliwe ale nie okazujemy radości na skutek ich obecności, ponieważ towarzyszą nam na codzień. Warto jednak zastanowić się co tak faktycznie mamy w prezencie od życia i docenić to. Im mniejsze rzeczy sprawią nam radośc tym nasze szczęscie będzie większe
Budząc się rano, czasami nie mamy ochoty wstać, tracimy motywację do życia, brakuje nam siły aby biec dalej za szczęściem, nie umiemy już cieszyć się każdym wschodem i zachodem słońca a przecież to "rzeczy proste są w najwyższym stopniu niezwykłe". Wiemy to dobrze z dzieciństwa, gdy tak malutkie rzeczy sprawiały nam radość, jednak wspólnie z upływem lat te rzeczy musiały być coraz większe, zaczęliśmy mieć coraz to większe wymogi i tamte proste rzeczy przestały mieć dla nas znaczenie. W tym niemal niekończącym się wyścigu chcemy dowiedzieć się do czego dążymy, więc tworzymy stereotypy szczęścia, wymyślamy jego pojęcia -nie zawsze słuszne.
Wg encyklopedii PWN, szczęście to jest pomyślny bilans doświadczeń życiowych, powodzenie w realizacji celów życiowych, zdobycie najwyżej cenionych społecznie dóbr i przymiotów. Jednak chyba nie zawsze "zdobycie najwyżej cenionych społecznie dóbr i przymiotów'' można nazwać szczęsciem bo uciekamy się wtedy do takich jego interpretacji, iż to są tylko rzeczy, o których marzymy takie jak luksusowy samochód czy apartament z widokiem na morze. Skutkuje to, iż regularnie mylimy wartości, stawiamy kapitał wyżej od rodziny, miłości czy zdrowia. Nie dostrzegamy tego co mamy, chcąc więcej mimo, iż to co już mamy czasami wystarczyłoby już do szczęścia.
Mówimy, iż nie mamy szczęścia ponieważ brakuje nam pieniędzy na spełnienie swoich marzeń, na dostatnie życie. Narzekamy, iż mamy pecha ponieważ nie wygraliśmy w totolotka. Jednak " kapitał szczęścia nie dają".
Załóżmy, iż pewnego dnia wygraliśmy główną wygraną w Sporym Lotku -te kilka mlnów złotych, które całkiem zmieniłyby nasze życie. Możliwe, iż stracilibyśmy zaufanie do wszystkich ludzi, bo niektórzy byliby naszymi przyjaciółmi dla pieniędzy. Balibyśmy się pokochać jakąś osobę, mając świadomość, iż może nas zostawić. Chęć posiadania coraz to większej ilości pieniędzy sprawiłaby, iż nie dostrzegalibyśmy ludzi. Może dlatego ludzie bogaci mają zwykle pecha w uczuciach. Uważają, iż za ; kapitał kupią wszystko. Jednak nie mają prawdziwego przyjaciela, prawdziwej i jedynej miłości. Nawet największe ; kapitał świata nie powstrzymają upływającego czasu, nie uchronią nas przed samotnością, chorobami, starością, wypadkami czy śmiercią. Jeżeli ktoś nie posiądzie zdolności cieszenia się życiem i radości z tego co ma, chyba nigdy nie osiągnie szczęścia.
Przewarzająca część z nas nie dostrzega natury będącej dookoła czyli: drzew, ptaków, kwiatów. Życie bez nich nie byłoby możliwe ale nie okazujemy radości na skutek ich obecności, ponieważ towarzyszą nam na codzień. Warto jednak zastanowić się co tak faktycznie mamy w prezencie od życia i docenić to. Im mniejsze rzeczy sprawią nam radośc tym nasze szczęscie będzie większe
- Dodano:
- Autor:
Pisarz