Co znaczy Umrzeć na polu chwały, czy „olać” ojczyznę?
Słownik: Czasem zdarzy mi siÄ™ zapytać ktĂłregoĹ› z kolegĂłw, co aby zrobili, gdyby nagle rozpoczęła siÄ™ wojna? Niestety wiÄ™kszość z nich odpowiada mi, ĹĽe nic. Nic!?! Nie walczylibyĹ›cie o swojÄ… ojczyznÄ™? - pytam, a oni mi na to, ĹĽe "o co tu walczyć?"
Definicja:
Ludzie, jak wy mi zadajecie takie pytania no to ja przepraszam...
Wszystkim tym, ktĂłrzy nie wyobraĹĽajÄ… sobie ginąć za PolskÄ™, trzeba chyba wytĹ‚umaczyć różnicÄ™ miÄ™dzy Ĺ›mierciÄ… na polu chwaĹ‚y, a Ĺ›mierciÄ… za politykĂłw. Otóż to, tym ludziom wydaje siÄ™, ĹĽe walka za państwo jest rĂłwnoznaczna z ochronÄ… tych na „gĂłrze”. OczywiĹ›cie oni zawsze jako pierwsi emigrujÄ… w bezpieczne okolice, lecz ĹĽoĹ‚nierze na froncie w ogóle nie walczÄ… o ich bezpieczeĹ„stwo. WalczÄ… o wartoĹ›ci, ktĂłre moĹĽna dziĹ›, niestety, zaliczyć do ekipy pojęć archaicznych. DziĹ› ludziom wydaje siÄ™, ĹĽe patriotyzm to kupowanie Polskich produktĂłw, wypieranie cudzoziemcĂłw z naszego państwie i promocja Polski za zachodniÄ… granicÄ…. Otóż nie! KiedyĹ› Polacy byli narodem, ktĂłry idealnie sobie z tego zdawaĹ‚ sprawÄ™. lecz dziĹ›, kiedy od ponad pół wieku panuje wzglÄ™dny pokĂłj w Europie ludzie zdali siÄ™ zapomnieć o tych wartoĹ›ciach. Gdyby nasi przodkowie myĹ›leli tak jak my, najprawdopodobniej dziĹ› mĂłwilibyĹ›my po niemiecku i rosyjsku. O ile w ogĂłle ĹĽylibyĹ›my. Tak. Gdyby nasi dziadkowie nie wierzyli w przyszĹ‚ość Polski i nie ginÄ™li za niÄ…, ginÄ™li za nas, Polska zostaĹ‚by podzielona na dwoje, z czego jedna część znalazĹ‚‚‚by w granicach stalinowskiego paĹ„stwa, a druga pod rzÄ…dami Hitlera. lecz jak to? PrzecieĹĽ Hitler popeĹ‚niĹ‚ samobĂłjstwo przed koĹ„cem wojny! OczywiĹ›cie, ĹĽe tak. lecz w obliczu zwyciÄ™stwa zapewne nie podjÄ…Ĺ‚aby takiej decyzji. A czy gdyby Polacy nie umierali w walce z wrogiem, to czy Adolf Hitler nie miaĹ‚‚aby szans na odniesienie sukcesu? Nie moĹĽna przecieĹĽ zapomnieć o zasĹ‚ugach polskich ĹĽoĹ‚nierzy, ktĂłrzy to niejednokrotnie zadawali najwiÄ™ksze „rany” nieprzyjacielowi. WeĹşmy na przykĹ‚ad polskich pilotĂłw z dywizjonĂłw lotniczych 302 i 303, ktĂłre to wrÄ™cz zmiotĹ‚y z powietrza lotnictwo niemieckie w czasie bitwy o AngliÄ™. Polscy ĹĽoĹ‚nierze brali takĹĽe udziaĹ‚ w bitwach na półwyspie skandynawskim, w Afryce czy teĹĽ w bitwie o Monte Casino. We wszystkich tych potyczkach Polacy wykazywali siÄ™ niezĹ‚omnÄ… postawÄ…, siĹ‚Ä… ducha i niesamowitÄ… dyscyplinÄ…, poprzez co wrogowie mieli ich naprawdÄ™ dosyć. JuĹĽ we wrzeĹ›niu ’39 roku Hitler przekonaĹ‚ siÄ™, ĹĽe nie bÄ™dzie mu tak Ĺ‚atwo pokonać maĹ‚ej Polski. Niestety udaĹ‚o mu siÄ™ to, co prawda, lecz utraty byĹ‚y nieporĂłwnywalne, zwĹ‚aszcza, ĹĽe wojska niemieckie miaĹ‚y zdecydowanie wiÄ™kszy arsenaĹ‚ i o sporo bardziej nowoczesne uzbrojenie. Mino to nasi dziadkowie potrafili siÄ™ bronić poprzez ponad miesiÄ…c (a Hitler zakĹ‚adaĹ‚, ĹĽe zdoĹ‚a pokonać PolakĂłw w kilka dni). Broniliby siÄ™ zapewne dĹ‚uĹĽej, lecz oczywiĹ›cie stalinowska Rosja nie mogĹ‚a pozostać bierna. Wojna na dwa fronty byĹ‚a niemoĹĽliwa do wygrania. lecz ĹĽoĹ‚nierze polscy nie poddawali siÄ™, wiedzieli, ĹĽe nie mogÄ… oddać wolnoĹ›ci, o ktĂłrÄ… walczyli ich przodkowie, a niejednokrotnie nawet i oni sami. Czy robili to dla siebie? Podejrzewam, ĹĽe nie - choć oczywiĹ›cie nie mogÄ™ tego powiedzieć z pewnością. Mi siÄ™ wydaje, ĹĽe walczyli dla swoich potomkĂłw (w tym takĹĽe dla wnukĂłw - dla nas), walczyli o to ‚‚aby nasi [jeszcze wtedy być moĹĽe nienarodzeni] rodzice nie wylÄ…dowali w komorach gazowych w OĹ›wiÄ™cimiu czy innym obozie, w przypadku zwyciÄ™stwa w wojnie Niemiec.
Czy oni wtedy narzekali na rzÄ…d? Nie! A mieli do tego takie samo prawo jak my dziĹ›. ZwĹ‚aszcza, ĹĽe niejednokrotnie musieli, nawet na polach bitwy, samodzielnie podejmować decyzje, ktĂłre to stanowiĹ‚y o ĹĽyciu albo Ĺ›mierci ich i ich kompanĂłw broni. Tak. Na emigracji nikt nie przejmowaĹ‚ siÄ™ losami walczÄ…cy i umierajÄ…cych patriotĂłw. Nawet Edward Rydz-ĹšmigĹ‚y postanowiĹ‚ opuĹ›cić państwo w obliczu zagroĹĽenia, poprzez co nie byĹ‚ w stanie dowodzić polskÄ… armiÄ… i ĹĽoĹ‚nierze musieli sami podejmować trudne decyzje w okolicznoĹ›ciach, ktĂłre bÄ…dĹş co bÄ…dĹş, byĹ‚y maĹ‚o sprzyjajÄ…ce planowaniu, myĹ›leniu i trzeĹşwej ocenie sytuacji.
Oczywiście takich przykładów bohaterskiej śmierci za Polskę można ukazać zdecydowanie więcej. W końcu nasz naród był narodem bardzo walecznym na przestrzeni wieków [ poprzez co my teraz musimy się uczyć tej bogatej historii :p - ale ja jestem dumny z tego, że mogę się uczyć takich rzeczy], lecz ja postanowiłem odnieść się do ostatnich lat na skutek naszego bliższego pokrewieństwa z ginącymi patriotami z okresu 1939-1945.
I teraz wypadałoby się zastanowić gdzie ja bym dziś mieszkał, w jakim języku się porozumiewał i czy w ogóle bym żył, gdyby te archaiczne dziś wartości nie były priorytetowymi tamtych lat...
Ja osobiĹ›cie nie wyrzeknÄ™ siÄ™ nigdy mojej narodowoĹ›ci. Zawsze mĂłwiĹ‚em i zawsze bÄ™dÄ™ mĂłwiĹ‚ gĹ‚oĹ›no, ĹĽe jestem Polakiem, i ĹĽe jestem z tego dumny! Dlatego gdy zajdzie taka potrzeba pĂłjdÄ™ na Ĺ›mierć, ‚‚aby tylko moje dzieci mogĹ‚y ĹĽyć w Polsce, w Polsce, ktĂłra kiedyĹ› moĹĽe okazać lepiej rzÄ…dzonÄ… [ poprzez mniej skorumpowanych politykĂłw i urzÄ™dnikĂłw niĹĽ za naszych czasĂłw.
Nigdy nie mĂłgĹ‚bym spojrzeć synu w oczy, ze Ĺ›wiadomoĹ›ciÄ…, ĹĽe zawiodĹ‚em swĂłj państwo i powiedzieć do niego - "Hanz, podaj mĹ‚otek!"
Wszystkim tym, ktĂłrzy nie wyobraĹĽajÄ… sobie ginąć za PolskÄ™, trzeba chyba wytĹ‚umaczyć różnicÄ™ miÄ™dzy Ĺ›mierciÄ… na polu chwaĹ‚y, a Ĺ›mierciÄ… za politykĂłw. Otóż to, tym ludziom wydaje siÄ™, ĹĽe walka za państwo jest rĂłwnoznaczna z ochronÄ… tych na „gĂłrze”. OczywiĹ›cie oni zawsze jako pierwsi emigrujÄ… w bezpieczne okolice, lecz ĹĽoĹ‚nierze na froncie w ogóle nie walczÄ… o ich bezpieczeĹ„stwo. WalczÄ… o wartoĹ›ci, ktĂłre moĹĽna dziĹ›, niestety, zaliczyć do ekipy pojęć archaicznych. DziĹ› ludziom wydaje siÄ™, ĹĽe patriotyzm to kupowanie Polskich produktĂłw, wypieranie cudzoziemcĂłw z naszego państwie i promocja Polski za zachodniÄ… granicÄ…. Otóż nie! KiedyĹ› Polacy byli narodem, ktĂłry idealnie sobie z tego zdawaĹ‚ sprawÄ™. lecz dziĹ›, kiedy od ponad pół wieku panuje wzglÄ™dny pokĂłj w Europie ludzie zdali siÄ™ zapomnieć o tych wartoĹ›ciach. Gdyby nasi przodkowie myĹ›leli tak jak my, najprawdopodobniej dziĹ› mĂłwilibyĹ›my po niemiecku i rosyjsku. O ile w ogĂłle ĹĽylibyĹ›my. Tak. Gdyby nasi dziadkowie nie wierzyli w przyszĹ‚ość Polski i nie ginÄ™li za niÄ…, ginÄ™li za nas, Polska zostaĹ‚by podzielona na dwoje, z czego jedna część znalazĹ‚‚‚by w granicach stalinowskiego paĹ„stwa, a druga pod rzÄ…dami Hitlera. lecz jak to? PrzecieĹĽ Hitler popeĹ‚niĹ‚ samobĂłjstwo przed koĹ„cem wojny! OczywiĹ›cie, ĹĽe tak. lecz w obliczu zwyciÄ™stwa zapewne nie podjÄ…Ĺ‚aby takiej decyzji. A czy gdyby Polacy nie umierali w walce z wrogiem, to czy Adolf Hitler nie miaĹ‚‚aby szans na odniesienie sukcesu? Nie moĹĽna przecieĹĽ zapomnieć o zasĹ‚ugach polskich ĹĽoĹ‚nierzy, ktĂłrzy to niejednokrotnie zadawali najwiÄ™ksze „rany” nieprzyjacielowi. WeĹşmy na przykĹ‚ad polskich pilotĂłw z dywizjonĂłw lotniczych 302 i 303, ktĂłre to wrÄ™cz zmiotĹ‚y z powietrza lotnictwo niemieckie w czasie bitwy o AngliÄ™. Polscy ĹĽoĹ‚nierze brali takĹĽe udziaĹ‚ w bitwach na półwyspie skandynawskim, w Afryce czy teĹĽ w bitwie o Monte Casino. We wszystkich tych potyczkach Polacy wykazywali siÄ™ niezĹ‚omnÄ… postawÄ…, siĹ‚Ä… ducha i niesamowitÄ… dyscyplinÄ…, poprzez co wrogowie mieli ich naprawdÄ™ dosyć. JuĹĽ we wrzeĹ›niu ’39 roku Hitler przekonaĹ‚ siÄ™, ĹĽe nie bÄ™dzie mu tak Ĺ‚atwo pokonać maĹ‚ej Polski. Niestety udaĹ‚o mu siÄ™ to, co prawda, lecz utraty byĹ‚y nieporĂłwnywalne, zwĹ‚aszcza, ĹĽe wojska niemieckie miaĹ‚y zdecydowanie wiÄ™kszy arsenaĹ‚ i o sporo bardziej nowoczesne uzbrojenie. Mino to nasi dziadkowie potrafili siÄ™ bronić poprzez ponad miesiÄ…c (a Hitler zakĹ‚adaĹ‚, ĹĽe zdoĹ‚a pokonać PolakĂłw w kilka dni). Broniliby siÄ™ zapewne dĹ‚uĹĽej, lecz oczywiĹ›cie stalinowska Rosja nie mogĹ‚a pozostać bierna. Wojna na dwa fronty byĹ‚a niemoĹĽliwa do wygrania. lecz ĹĽoĹ‚nierze polscy nie poddawali siÄ™, wiedzieli, ĹĽe nie mogÄ… oddać wolnoĹ›ci, o ktĂłrÄ… walczyli ich przodkowie, a niejednokrotnie nawet i oni sami. Czy robili to dla siebie? Podejrzewam, ĹĽe nie - choć oczywiĹ›cie nie mogÄ™ tego powiedzieć z pewnością. Mi siÄ™ wydaje, ĹĽe walczyli dla swoich potomkĂłw (w tym takĹĽe dla wnukĂłw - dla nas), walczyli o to ‚‚aby nasi [jeszcze wtedy być moĹĽe nienarodzeni] rodzice nie wylÄ…dowali w komorach gazowych w OĹ›wiÄ™cimiu czy innym obozie, w przypadku zwyciÄ™stwa w wojnie Niemiec.
Czy oni wtedy narzekali na rzÄ…d? Nie! A mieli do tego takie samo prawo jak my dziĹ›. ZwĹ‚aszcza, ĹĽe niejednokrotnie musieli, nawet na polach bitwy, samodzielnie podejmować decyzje, ktĂłre to stanowiĹ‚y o ĹĽyciu albo Ĺ›mierci ich i ich kompanĂłw broni. Tak. Na emigracji nikt nie przejmowaĹ‚ siÄ™ losami walczÄ…cy i umierajÄ…cych patriotĂłw. Nawet Edward Rydz-ĹšmigĹ‚y postanowiĹ‚ opuĹ›cić państwo w obliczu zagroĹĽenia, poprzez co nie byĹ‚ w stanie dowodzić polskÄ… armiÄ… i ĹĽoĹ‚nierze musieli sami podejmować trudne decyzje w okolicznoĹ›ciach, ktĂłre bÄ…dĹş co bÄ…dĹş, byĹ‚y maĹ‚o sprzyjajÄ…ce planowaniu, myĹ›leniu i trzeĹşwej ocenie sytuacji.
Oczywiście takich przykładów bohaterskiej śmierci za Polskę można ukazać zdecydowanie więcej. W końcu nasz naród był narodem bardzo walecznym na przestrzeni wieków [ poprzez co my teraz musimy się uczyć tej bogatej historii :p - ale ja jestem dumny z tego, że mogę się uczyć takich rzeczy], lecz ja postanowiłem odnieść się do ostatnich lat na skutek naszego bliższego pokrewieństwa z ginącymi patriotami z okresu 1939-1945.
I teraz wypadałoby się zastanowić gdzie ja bym dziś mieszkał, w jakim języku się porozumiewał i czy w ogóle bym żył, gdyby te archaiczne dziś wartości nie były priorytetowymi tamtych lat...
Ja osobiĹ›cie nie wyrzeknÄ™ siÄ™ nigdy mojej narodowoĹ›ci. Zawsze mĂłwiĹ‚em i zawsze bÄ™dÄ™ mĂłwiĹ‚ gĹ‚oĹ›no, ĹĽe jestem Polakiem, i ĹĽe jestem z tego dumny! Dlatego gdy zajdzie taka potrzeba pĂłjdÄ™ na Ĺ›mierć, ‚‚aby tylko moje dzieci mogĹ‚y ĹĽyć w Polsce, w Polsce, ktĂłra kiedyĹ› moĹĽe okazać lepiej rzÄ…dzonÄ… [ poprzez mniej skorumpowanych politykĂłw i urzÄ™dnikĂłw niĹĽ za naszych czasĂłw.
Nigdy nie mĂłgĹ‚bym spojrzeć synu w oczy, ze Ĺ›wiadomoĹ›ciÄ…, ĹĽe zawiodĹ‚em swĂłj państwo i powiedzieć do niego - "Hanz, podaj mĹ‚otek!"
- Dodano:
- Autor:
Pisarz