Co znaczy Niekończąca sie historia

Definicja: Ucieka z domu Ma dość ostentacyjnej szkolnej atmosfery, fałszywych przyjaciół i niepotrafiącej jej zrozumieć rodziny.
poprzez kilkanaście godz. podróżuje busami. Z każdym kilometrem oddala się od tego, co zna pędząc w stronę nieznanej przyszłości.
W jednej chwili czuje smutek w drugiej zaś jest podekscytowana własna ucieczka. Wysiadając z pojazdu ogarnia ją senny nastrój. Dopada zmęczenie. Postanawia dać odpocząć swojemu organizmowi. A umysłowi wytrzeźwieć z dręczących ją myśli. W rejonie domów jednorodzinnych niepewnie szuka opuszczonego budynku, w którym mogłaby zmrużyć oczy. To jest trudne, bo czarna jak mocna kawa noc uniemożliwia jej dostrzeżenie nawet nieznanej przestrzeni, jaka kryje się raptem kilka metrów przed nią. Sama nie wie jak długo błądzi, gdy ku jej ucieszę znajduje tymczasową noclegownie w murach starego domu. ………

Po ciężkiej nocy budzi się cała obolała. Jej ręce drętwieją, nie czuje nóg a całe ciało przeszywają dreszcze. Długo myśli o ostatnich dniach, które tak bardzo różniły się od wydającej się stabilną rzeczywistości. Wreszcie niechętnie otwiera oczy. Spogląda przed siebie. Wpatruje się w zniszczoną ceglaną ścigane, na której wśród wyrytych kamieniem przekleństw i nazw klubów piłkarskich widnieje grafity przedstawiające kobietę. Kobietę o cudownych niebieskich oczach. Jeżeli wiedzieliście kiedykolwiek lazurowe jezioro o świcie wiecie, jaki błękit ją zachwycił. Wiatr przedziera się >poprzez otwory, niedokładnie zabite deskami. Poświstując dociera do wszystkich zakamarków opuszczonego budynku. Dziewczyna wstaje z plastikowego krzesła, które znalazła w piwnicy wśród pustych butelek po alkoholu i trutce na gryzonie,. Sięga ręką do kieszeni zakurzonych spodni. Wyciąga zapałki a następnie paczkę długich cienkich papierosów. Teraz przy smrodzie żarzącego się peta, uświadamia sobie w jak fatalnej sytuacji się znalazła. Bez szansy na godne życie. Tylko ona wspomnienia, chłód i dziecko.
Jeszcze nie do końca dziecko, w każdym razie płód, embrion, którego pojawienie się radykalnie zmieniło marzenia o jej dalszym życiu. Młoda skreślona >poprzez najbliższych matka, bez wykształcenia, bez pracy, bez dachu nad głowa i nareszcie bez tego cudownego mężczyzny, od którego otrzymywała polne kwiaty słysząc jego ciepły głos „wiem, iż znamy się krótko, lecz zaufaj mi a spełnię wszystkie twoje marzenia „.
Gdy przyjemność, którą czerpie z wdychaniu dymu do płuc powoli się kończy, postanawia jeszcze >poprzez chwilę zanurzyć się w szambie myśli. Nagle dostrzega betonowe stopnie, które wzbudzają jej ciekawość. Wychodząc po nich nogi uginają się pod ciężarem jej ciała.. Cała ta podróż na piętro wydaję się nie kończyć.
Wreszcie dociera do pokoiku, który pewnie zamieszkiwało jakieś dziecko. Świadczy o tym kolorowa tapeta z postaciami Disneya. Teraz po upływie czasu bardzo poniszczona i wyblakła. Powolutku spacerując po nowo poznanym pomieszczeniu. Dociera na balkon, patrzy w niebo. Ptaki dopiero, co zaczęły swój śpiew. Było bardzo wcześnie rano, lecz za późno aby …… Podchodzi do barierki chwile się waha. Patrzy za siebie aby znowu ujrzeć zawsze wesołych bajkowych przyjaciół. nareszcie rzuca się w przepaść.
Wydaje jej się, iż spada bardzo długo aż wreszcie jej wątłe ciało uderza o stertę głazów.




Wśród ludzi, którzy nie zdobyli się na zrozumienie dla niej dzisiaj maluje się smutek. Na niektórej z zawstydzonych twarz można dostrzec łzy. Tak łatwo skreślić drugiego człowieka, trudniej postawić się na jego miejscu chwycić za opadniętą ze zwątpienia dłoń i zrozumieć, pomóc, dać szansę