Definicja:
Najgorszą męką..
Jest świadomość..
I moja samoniewiedza..
Znam siebie i swoje marzenia..
I wiem, że cierpię umiejętnie ..
Z przekleństwa mego przeznaczenia..
Dusza moja cierniem uwieńczona
Na krzyżu mego istnienia
Przybita gwoźdźmi moich pragnień…
Duszę tą.. tak łatwo oddałam w ręce szatana…
.. i teraz..
Konam…-żyjąc…
Ból..
Ugodził w moje pełne przerażenia ..
Dziś już martwe, nieistniejące.. serce…
Żal…
Pozostał.. taki wytrwały.
Dziś już uwięziony, nieunikniony.. nieukojony..
Żal.. dziś taki elegancko modny..
Trwam.. jedynie w snach..- już nie moich..
Tyle mogę.. dziś powiedzieć…
żal…
Jest świadomość..
I moja samoniewiedza..
Znam siebie i swoje marzenia..
I wiem, że cierpię umiejętnie ..
Z przekleństwa mego przeznaczenia..
Dusza moja cierniem uwieńczona
Na krzyżu mego istnienia
Przybita gwoźdźmi moich pragnień…
Duszę tą.. tak łatwo oddałam w ręce szatana…
.. i teraz..
Konam…-żyjąc…
Ból..
Ugodził w moje pełne przerażenia ..
Dziś już martwe, nieistniejące.. serce…
Żal…
Pozostał.. taki wytrwały.
Dziś już uwięziony, nieunikniony.. nieukojony..
Żal.. dziś taki elegancko modny..
Trwam.. jedynie w snach..- już nie moich..
Tyle mogę.. dziś powiedzieć…
żal…
Data powstania utworu: nieznana
Autor: nieznany
Tytył: Najgorszą męką.. Jest świadomość.. I moja samoniewiedza.