Definicja: Chciałabym stać się ideałem,
i wsiąść do łodzi przeznaczenia.
Uczesać fale twoich myśli,
wygładzić zmarszczki utrapienia.

Przywrócić radość szarym oczom,
wymazać zarys tła podkowy.
Czule Cię pieścić ciemną nocą,
wyzwolić moce mandragory.

Na wodnej łodzi wśród koronek,
w różowym pąsie smukłe ciało.
Okryj żarliwą namiętnością,
by bez konfuzji oszalało.

Nasącz rozkoszą moje zmysły,
dotykaj wzrokiem pożądania.
Skosztuj słodyczy malin, wiśni,
wyzwól błogości miłowania.

Sfruń rajskim ptakiem, zerwij różę,
przytul do serca, niech nie kona.
Wilgotne płatki ci rozchyla,
drgająca czeluść rozpalona.

Spijaj nektary tej słodyczy,
dziel na połowę smak rozkoszy.
Aż burza zmysłów się rozkrzyczy,
rozanielonej cud kokoszy.

Na płatki kwiatu rozlej rosy,
kremem migdałów pulsujących.
Wtul lepki dziobek między włosy,
i zostań tam do zórz wschodzących.