Definicja: Choć jesteśmy tak różni, jednak wiele nas łączy.
Wilczym dołem nam nie jest ni odległość, ni czas.
Zanim podróż gdzieś nasza już na dobre się skończy,
podarujmy dziś sobie najjaśniejsze z wszech gwiazd.

Zamalujmy błękitem szare życia odcienie.
Niech nadzieja, jak powój, wciąż ku niebu się pnie.
Niech rozpadną się mury, mchem porosną kamienie...
Panaceum, wiesz dobrze, w głębi nas kryje się.

Upajajmy się chwilą. Nieistotne, że mija.
Ponoć szczęście to właśnie suma tych krótkich chwil.
Pielęgnujmy w ogrodach swoich serc naszą przyjaźń...
Któż wie, jakich owoców doczekamy się w nich?

Lecz bez względu na wszystko, choćby świat upadł, minął,
stał się nagle chaosem lub jak czar dobry prysł;
będę zawsze cię miło wciąż wspominał dziewczyno,
póki Charon z mą duszą nie wypłynie na Styks.

Czymże jest nasze życie, jak nie magią istnienia...
Wszystko, co w krąg się dzieje, ma swą głębię i sens.
Może kiedyś się nawet ziszczą ciche marzenia...
Może dwa różne kwiaty w jedną złączą się część.