Definicja: To dziwne, lecz człowiek na co dzień
nie myśli o śmierci, rozstaniu...
A przecież zawsze trzeba być godnym
stanąć przed Bogiem na przesłuchaniu.

Czas szybko płynie... coraz nam bliżej
do dnia przez Niego wyznaczonego.
I nie znasz Ty, i nie znam ja,
nikt nie zna terminu tego.

Jeszcze niedawno z nim rozmawiałaś,
o czymś mówiłaś, z czegoś się śmiałaś.
A dziś nad dębową trumną szlochałaś,
bo ojca swego chowałaś.

A płaczesz, bo Ci smutno,
bo żal i gorycz w Twym sercu gości.
A on złączył się z Bogiem...
ku Bożej chwale ,a Jego radości.

Nie płacz, bo tyś się już nim nacieszyła,
a Bóg widocznie za nim się stęsknił.
On - szczęśliwy - z tymi, co wcześniej odeszli,
a Ty go zawsze mieć będziesz w pamięci.

Trudne są to chwile i bolesne,
lecz taka jest już kolej rzeczy.
Kiedyś i Twoje dziecko,
zapłacze nad trumną, niestety.

Swojej córeczce wciąż opowiadaj
o dziadku z polskiego Krakowa.
o jego pracy, smutkach, radościach
- on w Waszych sercach żyć będzie od nowa.

Bo on nie umarł, lecz zmienił mieszkanie
i nic już złego mu się nie stanie.
On teraz z góry patrzy, czuwa nad Wami,
a Wy bądźcie przy nim modlitwą, myślami.