Co znaczy Międzynarodowy Dzień Pomocy Dzieciom Afrykańskim
Słownik: Urzekające: krajobrazy, flora, fauna, pustynie i sawanny. To Afryka. Wydaje się rajem, lecz to tylko część prawdy o tym kontynencie. Od ideału odróżnia go prawdziwy obraz tamtego świata. To wszystko skutkuje, iż różnica pomiędzy tą ziemią, a r
Definicja:
Afryka – raj nie do końca
Afryka to najbiedniejszy kontynent. To miejsce, gdzie największa część ludności-
w tym dzieci cierpią: na niedożywienie, głód, brak opieki medycznej, epidemie, analfabetyzm i przemoc i brutalną rzeczywistość.
16 czerwca od 1991r. obchodzimy ustanowiony poprzez UNICEF i Organizację Jedności Afrykańskiej Międzynarodowy Dzień Pomocy Dzieciom Afrykańskim. Ma on uświadomić światu sytuację najmniejszych mieszkańców tego kontynentu.
Republika Centralnej Afryki to jedno z najbiedniejszych krajów wspomnianego kontynentu. W 75% zamieszkane jest poprzez prymitywne plemiona. Mają one odrębne miejsca, gdzie stawiają domki: z błota, gliny i szałasy z liści. Zajmują się zbieractwem, polowaniem i łowieniem ryb. Nie znają wartości pieniądza. Nieliczni mieszkańcy państwie uprawiają: bawełnę, kawę, tytoń, maniok, proso, kukurydzę, banany i drewno.
RCA do 1958r. była kolonią francuską. Po odzyskaniu niepodległości stała się jednym
z w najwyższym stopniu niestabilnych krajów afrykańskich. To jest wywołane brakiem poczucia własnej narodowości poprzez plemiona. Przypadek polityczna, choroby tropikalne i AIDS powodują pogarszania się poziomu życia mieszkańców.
Wśród największych problemów są analfabetyzm i brak dostępu do szkół, które sięgają 50% dzieci. Typowe klasy liczą od 55 do 110 uczniów a sala do edukacji to rozpadające się ściany, dachy, brak podług, lub co najmniej betonu. W 70% z nich nie ma biurka, ławek i krzeseł a 45% nie posiada nawet tablicy. Właściwie tylko szkoły misyjne mają odpowiedni poziom kształcenia. Wiedza pozostałej większości ogranicza się do: polowania, uprawy pola, gotowania i budowaniem domów a ta o świecie to obręb kilku sąsiednich wiosek. Przypadek służby zdrowia jest jeszcze gorsza: brak lekarzy, szpitali i lekarstw. W pierwszym roku życia 3 na 10 noworodków umiera a śmiertelność niemowląt wynosi 91 na 1000. Ludzie na początku korzystają z pomocy szamanów. Inny problemy to prawie całkowity brak transportu.
W RCA w Bagandou misjonarzem był Ks. Mieczysław Pająk, który duszpasterską działalność zaczynał w Dąbrowie Tarnowskiej. Zrobił on dla swoich afrykańskich parafian bardzo sporo. Wybudował między innymi wraz z tarnowskim Księdzem Markiem Muszyńskim otwarty
w 2004r. szpital, w którym pracowali polscy lekarze i zadbał o jego wyposażenie. Ponadto
Ks. Mieczysław zatroszczył się o to, by misja miała dostęp do wody pitnej i nie trzeba było iść po nią kilku kilometrów do potoków albo źródełek. Wybudował studnię, z której również korzystają ludzie
z okolicznych wiosek. Należy wiedzieć, iż wg WHO w Afryce każdego dnia na skutek spożywania wody niezdatnej do picia umiera 6 tys. dzieci. Ksiądz Pająk starał się także, by dzieci, którymi opiekuje się placówka uzyskały dostęp, chociaż do tej najprostszej, podstawowej nauki i mogły powstawać miejsca, w których będą się one mogły uczyć.
Afryka to najbiedniejszy kontynent. To miejsce, gdzie największa część ludności-
w tym dzieci cierpią: na niedożywienie, głód, brak opieki medycznej, epidemie, analfabetyzm i przemoc i brutalną rzeczywistość.
16 czerwca od 1991r. obchodzimy ustanowiony poprzez UNICEF i Organizację Jedności Afrykańskiej Międzynarodowy Dzień Pomocy Dzieciom Afrykańskim. Ma on uświadomić światu sytuację najmniejszych mieszkańców tego kontynentu.
Republika Centralnej Afryki to jedno z najbiedniejszych krajów wspomnianego kontynentu. W 75% zamieszkane jest poprzez prymitywne plemiona. Mają one odrębne miejsca, gdzie stawiają domki: z błota, gliny i szałasy z liści. Zajmują się zbieractwem, polowaniem i łowieniem ryb. Nie znają wartości pieniądza. Nieliczni mieszkańcy państwie uprawiają: bawełnę, kawę, tytoń, maniok, proso, kukurydzę, banany i drewno.
RCA do 1958r. była kolonią francuską. Po odzyskaniu niepodległości stała się jednym
z w najwyższym stopniu niestabilnych krajów afrykańskich. To jest wywołane brakiem poczucia własnej narodowości poprzez plemiona. Przypadek polityczna, choroby tropikalne i AIDS powodują pogarszania się poziomu życia mieszkańców.
Wśród największych problemów są analfabetyzm i brak dostępu do szkół, które sięgają 50% dzieci. Typowe klasy liczą od 55 do 110 uczniów a sala do edukacji to rozpadające się ściany, dachy, brak podług, lub co najmniej betonu. W 70% z nich nie ma biurka, ławek i krzeseł a 45% nie posiada nawet tablicy. Właściwie tylko szkoły misyjne mają odpowiedni poziom kształcenia. Wiedza pozostałej większości ogranicza się do: polowania, uprawy pola, gotowania i budowaniem domów a ta o świecie to obręb kilku sąsiednich wiosek. Przypadek służby zdrowia jest jeszcze gorsza: brak lekarzy, szpitali i lekarstw. W pierwszym roku życia 3 na 10 noworodków umiera a śmiertelność niemowląt wynosi 91 na 1000. Ludzie na początku korzystają z pomocy szamanów. Inny problemy to prawie całkowity brak transportu.
W RCA w Bagandou misjonarzem był Ks. Mieczysław Pająk, który duszpasterską działalność zaczynał w Dąbrowie Tarnowskiej. Zrobił on dla swoich afrykańskich parafian bardzo sporo. Wybudował między innymi wraz z tarnowskim Księdzem Markiem Muszyńskim otwarty
w 2004r. szpital, w którym pracowali polscy lekarze i zadbał o jego wyposażenie. Ponadto
Ks. Mieczysław zatroszczył się o to, by misja miała dostęp do wody pitnej i nie trzeba było iść po nią kilku kilometrów do potoków albo źródełek. Wybudował studnię, z której również korzystają ludzie
z okolicznych wiosek. Należy wiedzieć, iż wg WHO w Afryce każdego dnia na skutek spożywania wody niezdatnej do picia umiera 6 tys. dzieci. Ksiądz Pająk starał się także, by dzieci, którymi opiekuje się placówka uzyskały dostęp, chociaż do tej najprostszej, podstawowej nauki i mogły powstawać miejsca, w których będą się one mogły uczyć.
- Dodano:
- Autor:
Pisarz