Co znaczy Syndrom Rubika

Bardzo regularnie zastanawiam się nad tym, jak byłby dziś odbierany Pan Piotr Rubik, gdyby pozostał kędzierzawym, niepozornym chłopakiem w kiepsko dobranych okularach…?
Śmiem twierdzić, iż zbierałby same „ochy i achy” krytyków , tak zwany znawców tematu, a muzyka pewnie obroniłaby się sama, może nie byłoby tak spektakularnego sukcesu, tak widowiskowych koncertów, tylu wzruszeń i … rozkochanych żeńskich spojrzeń , kto wie…
w czasie gdy Pan Piotr „bezczelnie” zafundował sobie fantastyczną zmianę image’u , postanowił wyjść z cienia artystów dla których komponował. Mamy więc teraz pięknego , złotowłosego kompozytora, który w moim odczuciu jest nadal postacią pełną ciepła i uroku. Do udanej metamorfozy dodajmy efekt zawodowy, artystyczny i piękną młodą dziewczynę u boku… No, tego już nie można darować. Posypały się na blond głowę Pana Rubika gromy - a iż sakro polo, iż Wiśniewski muzyki poważnej, a w ogóle to co ona w nim widzi (pewnie kapitał…).
Pół biedy jeżeli pod tymi pełnymi jadu komentarzami ktoś się podpisze imieniem i nazwiskiem… w najwyższym stopniu paskudne i zjadliwe są te anonimowe opinie.
Jestem obserwatorką forów internetowych, (są dla mnie źródłem wielu ciekawych i smutnych spostrzeżeń)…i tam to się dopiero dzieje. Bezpiecznie schowani za wydumanymi nickami funkcjonują na nich prawdziwi „znawcy” kultury, sztuki, urody i dobrego stylu. Można przypuszczać, iż wpatrzeni w monitor, żółtym od zazdrości spojrzeniem, posiedli całą wiedzę na temat tego jak dobrze żyć, mądrze pisać , pięknie śpiewać … Przecież te opychające się snickersami forumowiczki są wiele atrakcyjniejsze niż na przykład Edyta Herbuś i mogłyby , gdyby tylko chciały, tańczyć wiele lepiej… lub ta Natasza Urbańska - w głowie się jej poprzewracało! Myśli iż jest Bóg wie kim. No , pewnie co ona nareszcie sobą reprezentuje…oprócz tego , iż pięknie śpiewa, tańczy i wygląda … i robi od lat to o czym marzy. Ogromne halo! lub taka Cichopek czy bracia Mroczek , na nich internauci z takim zapałem wieszają psy, , iż pewnie ledwie biedactwa mogą to podźwignąć. Jakim prawem robią karierę i spełniają własne marzenia?!
I w zależności od zjadliwości i gustu komentatora, można się dowiedzieć , iż Kasia Cichopek jest za gruba, za chuda, za mała, zbyt miła lub wręcz przeciwnie zarozumiała…
Zastanawia mnie , skąd w ludziach tyle jadu, złości… dlatego , iż komuś się powiodło? Ponieważ inni się odważyli i teraz mają własne pięć lub i więcej min. (czego wszystkim wymienionym życzę)?
Nie chcę oceniać tych zawistnych malkontentów, wnikliwych obserwatorów chudnięcia i tycia Joasi Brodzik (dla mnie śliczna i zdolna niezależnie od wagi…), czasem myślę , iż trzeba im zwyczajnie serdecznie współczuć, ponieważ pewnie są strasznie nieszczęśliwi i smutni widząc taki nieładny świat i takich nieładnych ludzi.
Zaznaczam, , iż nie jestem zagorzałą fanką osób, o których piszę, no może poza twórczością Pana Piotra Rubika (głównie kompozycje dla uwielbianego przeze mnie Michała Bajora), myślę tylko , iż przyjemniej i lepiej żyje się, widząc w ludziach to co dobre i niebrzydkie, podziwiając i szanując ich dokonania, a nie deprecjonując je za wszelaką cenę.