Co znaczy Emocje

Definicja: Źródło: elearning blog

Wywoływane są poprzez różne czynniki, a reakcje emocjonalne są różnorodne: jedne wywołują tendencje do reagowania w określonym kierunku (na przykład ciekawość − podejmowanie czynności badawczych; strach -ucieczka albo znieruchomienie; gniew - atak), inne emocje wyrażają się reakcjami ekspresyjnymi, takimi jak radość, żal, przykrość.

Emocje są wywoływane poprzez:
1) bodźce pierwotne jest to te, które pochodzą od narządów zmysłowych albo wewnętrznych i powiązane są z zaspokajaniem potrzeb i z procesami patologicznymi - mogą one wywoływać niespecyficzny stan ogólny przyjemny albo przykry (((na przykład samopoczucie).

2) bodźce wtórne jest to te, które nabywane są poprzez doświadczenie, a powiązane są z bodźcami pierwotnymi (bezwarunkowymi).

3) bodźce kinestetyczne jest to te, które powiązane są z swoimi czynnościami (((((na przykład nadmierna aktywność, długookresowa bezczynność). Przebiegają w formie bardzo zróżnicowanego procesu, z czym wiążą się różne reakcje emocjonalne.

W procesie emocjonalnym wyróżnia się następujące komponenty:


1) przyrost napięcia mięśniowego,
2) intensyfikację mechanizmów umysłowych,
3) pobudzenie układu autonomicznego, a natomiast parasympatycznego - co prowadzi do zmiany czynności narządów wewnętrznych.

Zachowanie wedle rozwijającą się emocją (zbliżenie, oddalenie) mogą nie dochodzić do skutku, jeżeli powstały jakieś mechanizmy hamujące. Emocje trwają dłużej - również po przerwaniu kontaktu.
Siła emocji jest tym większa, im większe przeszkody wewnętrzne muszą być pokonane (((((((na przykład zasady, normy, kary) by powstrzymać od wystąpienia reakcji emocjonalnych.

Psychologia emocji


Psychologia emocji jest związana z teorią osobowości, jest pewną, specyficzną teorią zachowania. Emocja - z z łaciny E a więc z i overe a więc poruszać się, tzn. ruszać się z wewnątrz to jest jakby zmiana wywodząca się z wnętrza człowieka. Overe znaczyło pierwotnie przenoszenie się z jednego miejsca na drugie, a więc wskazywałoby na migrację. Emocja więc to jest zakłócenie pewnego stanu rzeczy.

Wg P. Junga emocjami można nazwać 8 rodzajów zjawisk:

1. proste uczucie przyjemności powiązane z zapachami
2. emocje mogą być traktowane jako organiczne, niekorzystne uczucie głodu, odczucie pragnienia, bólu a pozytywne zjedzenia
3. odczucia powiązane z podejmowanymi czynnościami: marzenie picie
4. moralne, estetyczne, religijne sentymenty, które bazują na przedtem szych wydarzeniach
5. emocje to są utrzymujące się nastroje wesołości, podniecenia
6. patologiczne afekty: głęboka depresja, strach
7. emocje typu: płacz, wstyd, zakłopotanie, śmiech, cierpienie , poniżenie.

Tak faktycznie współczesne źródła różnic interpretacji emocji wynikają z pewnych orientacji, ((((((((na przykład : z orientacji na fizjologiczną psychologię i wtedy podkreśla się, iż emocje i mechanizmy emocjonalne są interpretowane w kategoriach fizjologicznych. Aspekt fenomenologiczny podmiotowy wskazuje na fakt doświadczalny, pewien stan świadomości. I emocje wg tych orientacji to sukces wewnętrznych mechanizmów.

Emocje to stany, to mechanizmy, które dają szansę wyrażenia jednostkowego jednego człowieka. to jest bezpośredni, czuły sygnał tego co odbywa się w osobowości, w układzie pomiędzy osobą a drugim człowiekiem. Dlatego tez emocje są słowem ludzkiego zaangażowania, stany emocjonalne są pewną metodą interakcji (gdyż nie powstają gdy nie ma interakcji).

Emocja ma jednak własną specyfikę. Jest ona poniekąd metodą odpowiadania na rodzaj i jakość danej interakcji. Interakcja może być wewnątrz człowieka, może być jego ciałem. Inaczej emocja to sposób doświadczania jakości interakcji między podmiotem doświadczającym a oddziałującym na niego przedmiotem. Emocje są metodą odpow. organistyczną tzn., iż emocja tworzy jedną zespoloną całość, iż człowiek nie reaguje w kategoriach, iż emocja nie jest tylko stanem poznawczym, nie jest tylko stanem fizjologicznym. Jest stanem całościowym, a to znaczy, iż tworzy to jedną złożona całość. Jak człowiek reaguje emocjonalnie to reaguje jako całość. Rodzaj interakcji wskazuje na to z jakim aspektem rzeczywistość się rodzi (((((((((na przykład : może to być interakcja między dopływającymi dźwiękami do człowieka a nim, osobą która się do niego uśmiecha a nim. Emocja jest rozumiana jako forma odpowiedzi, to nie jest reakcja. Dla czego forma odpowiedzi? ((gdyż używanie definicje reakcji wskazuje na to, iż człowiek jest istotą reaktywną. A używanie ustalenia odpowiedź na rodzaj interakcji, znaczy iż człowiek jest kimś aktywnym w tworzeniu emocji, tzn. iż człowiek jest sprawcą, może wzbudzać w sobie uczucia szlachetne i w ogóle nie reagować. W przeciwnym wypadku w ogóle oznaczałoby to, iż stany emocjonalne mogą nami kierować. Ta interakcja musi założyć pewną kompatybilność dyspozycji podmiotu (człowieka) i wchodzącego w akt interakcji z nim obiektu ((((((((((na przykład : ja w ogóle
nie zareaguje na derwiszów, muzykę, (((gdyż nie ma dyspozycji podmiotu o innej kulturze.
((((gdyż zjawiska emocjonalne i emocje obejmują bardzo wiele zakresów. Wszystkie zjawiska emocjonalne można sprowadzić do czterech kategorii.

to są cztery poziomy zjawisk emocjonalnych:
1. predyspozycji emocjonalnej - predyspozycja znaczy możność danego metody odpowiada na rodzaj i jakość interakcji, (((((((((((na przykład : o predyspozycji stanowią właściwości natury ludzkiej. O poziomie predyspozycji w innej konwencji mogą decydować systemy neurofizjologiczne. To natura tworzy układ: prze waga procesu pobudzenia nad hamowaniem. Tj. dyspozycja biologiczna (kora jest nadmiernie stymulowana a to skutkuje, iż mamy pewne skłonności do pewnych zachowań).

2. dyspozycji emocjonalnej - to jest skłonność do łatwiejszego przypuszczania emocji

3. stan

4. mechanizm to jak w tej danej chwili ktoś opowiada, co się teraz dzieje

Co w psychologii emocji jest główne?

Czy mamy do czynienia z kategoriami emocji, czy z wymiarami?
Potoczne obserwacje wskazują na to, iż mamy skłonność do kategoryzacji. Opisujemy strach, lęk, radość kolokwialnie, lecz wtedy powstaje problem ile tych kategorii można uchwycić? Czy > to są kategorie fundamentalne i wtórne? Dlatego powstają różne typologie ((((((((((((na przykład : typologia Plutchika, który uważa iż istnieją pewne fundamentalne emocje, których centrum jest zachowanie. Emocja powstała, ponieważ człowiek musiał się przystosowywać. Uważa on, iż oprócz emocji pierwotnych istnieją emocje wtórne, które tworzą się poprzez powiązania emocji pierwotnych. Kategorie są istotne, > (((((gdyż da się je związać z zachowaniem.

Istnieją także inne poglądy mówiące, iż kategorie nie są dobre, i iż trzeba przyjąć, iż przy charakteryzacji zjawisk emocjonalnych ważniejsze są wymiary emocji. Lepiej jest gdyż opisywać zjawiska emocjonalne. Emocje jako definicja budzi bardzo sporo kontrowersji. Ustalenie czym są należy przyjąć pewien schemat, wg którego emocje będziemy omawiać.
Charakterystyka emocji

Problem, czy emocje powinny być ujmowane jako kategorie, czy wymiary? Wydaje się, iż można te podejścia pogodzić. O jakości kategorii emocji świadczy inność uczuć człowieka i inność systemów. Wg Putuchika każda kategoria emocji może mieć sporo stopni intensywności. Wymiary są wpisane w kategorie emocji. Podzielił on emocje na pierwotne i wtórne. Kolejny problem dotyczy tego, czy uczucie i emocje są czymś innym, czy tym samym? Czy rzeczywiście istnieją emocje fundamentalne? Wielu autorów zgadza się z twierdzeniem , iż kryterium przynależności do emocji pierwotnych jest kryterium biologiczne (podłoże biologiczne). Do emocji pierwotnych należą te powiązane z zachowaniami adaptacyjnymi (zadaniami). W najwyższym stopniu powszechne kryterium to właśnie kryterium uniwersalności biologicznej i kulturowej. Zakładając, , iż jest natura osobowa, to w niej jest emotywność, która jest atrybutem osobowym. Jest odpowiedzialna za reakcje emocjonalne, za ich jakość. Te emocje są pierwotne, które wypływają z osoby (((((((((((((na przykład : lęk emocjonalny. Lęk człowieka nie jest gdyż taki sam jak lęk zwierzęcia, > ((((((gdyż jest w nich inna natura osobowa. Wchodzą w to mechanizmy ((((((((((((((na przykład : doświadczeń kulturowych. Dlatego stan depresji ducha skutkuje obniżenie sprawności biologicznej. Kluczem jest zatem to, co dyktuje stan natury osobowej. Argumenty emocji pierwotnych (podstawowych):
- uniwersalności biologicznej
- uniwersalności kulturowej natury osobowej.
Emocje wtórne > to są te, które zostały wypracowane na bazie dyspozycji, które człowiek posiada w swej naturze osobowej w połączeniu z pewnymi doświadczeniami zdobywanymi poprzez całe życie. Kultura wyznacza pewne trendy myślowe a w skutku nasze doświadczenia przesycane są innymi wartościami i dlatego wyzwalana jest pewna reakcja > emocja wtórna.

O pierwotności może świadczyć automatyzm a na wtórność nakłada się do świadczenie.
Każde emocje tworzą trzy komponenty:
1) neurofizjologiczny (biologiczny)
2) przeżyciowy (doświadczeniowy)
3) ekspresywny

Każda emocja zawiera te komponenty lecz w różnym nasileniu. Dlatego każda emocja to układ tych komponentów, a uczucie to komponent wewnętrzny.
Łukaszewski uważa, , iż emocje i uczucia różnią się pomiędzy sobą: emocje mają charakter sytuacyjny, z kolei uczucia mają charakter trans sytuacyjny (są bez względu na
sytuację), emocje są krótkotrwałe (trwają dopóki trwa wzbudzony popęd), uczucia charakteryzują się z kolei względną trwałością, emocje mają charakter względnie jednorodny (w danym momencie występuje jedna emocja), w uczuciach przepływają różne stany wewnętrzne, są one niejednorodne, ponieważ człowiek jest dynamiczny emocje mają charakter impulsywny (działanie podkorowe); uczucia są pod porządkowane refleksji, mają wątek refleksyjności (są sterowane korą).

Człowiek jest istotą rozumną, świadomą, skierowaną na osiąganie celów. W czasie gdy przeżywanie intensywnych, w szczególności negatywnych emocji znacząco upośledza umiejętność rozumowania, kojarzenia, spostrzegania, zapamiętywania i sprawnego funkcjonowania. Stąd konieczność poradzenia sobie w szczególności z ujemnymi stanami afektywnymi jest oczywista. Ludzie zauważając taką konieczność stosują różne techniki kontroli emocjonalnej. Polegają one na podejmowaniu poprzez człowieka, czasami w pełni świadomie, a nieraz zupełnie nawykowo, różnych zabiegów umożliwiających sprawowanie kontroli nad swoimi emocjami. Owe systemy kontroli mogą jednak działać w różne, w szczególności trudne sytuacje życiowe, zdawanie sobie sprawy z ich charakteru i dynamiki. Emocje mają jednak charakter reaktywny i prawie wszystkie sytuacje da się przewidzieć. Inny rodzaj kontroli bazuje na tłumieniu symptomów negatywnych emocji, szczegulnie lęku, usuwaniu ich ze świadomości nie przyznawaniu się do nich. > to są zabiegi, których wykorzystywanie na dłuższą metę ma zdecydowanie niekorzystne skutki dla zdrowia psychicznego człowieka, lecz doraźnie czasem mogą chronić go dezorganizacją działania albo nagłym zachowaniem wyładowującym. Tłumienie emocji może doprowadzić do wielu chorób psychosomatycznych , lub do konieczności wyładowania swych skumulowanych emocji w formie reakcji nieadekwatnych do sytuacji, bądź zachowań nie zrozumiałych dla otoczenia. Zbyt silna kontrola życia emocjonalnego również może dawać szereg niekorzystnych konsekwencji. Prowadzić może do trudności w wyrażaniu swoich emocji, a z czasem również do zubożenia przeżyć. Stąd zdolność kontrolowania emocji jest warunkiem właściwego funkcjonowania psychicznego jak i somatycznego człowieka.
W ten sposób kończę pierwszą część mojego referatu. Dalsza część mojego wypracowania poświęcona będzie innemu pojęciu psychologicznemu jakim jest motywacja.

Reakcje emocjonalne stanowią tylko jedną z możliwych form regulacji zachowania ludzi i zwierząt. Bardziej złożony system uruchamiający i podtrzymujący zorientowane zachowanie nazywa się motywacją. Motywacja jest procesem, który zachodzi wewnątrz organizmu, pobudzając go do celowego działania. Ten mechanizm wewnętrzny nazywany jest poprzez psychologów popędem, pobudką, potrzebą, oczekiwaniem, antycypacją, zadaniem, intencją, zamierzeniem, pragnieniem, zainteresowaniem, obawą przed czymś. Terminy te zawsze oznaczają pojawienie się u człowieka pewnego stanu albo tendencji. J. Reykowski motywację definiuje jako mechanizm regulacji psychicznej, od którego zależy kierunek ludzkich czynności i liczba energii, jaką na realizację danego kierunku działania człowiek jest gotów poświęcić.

Motywacja jest siłą poruszającą do działania i ukierunkowującą je na określone cele. Cel można podzielić na dodatnie i ujemne. Cele dodatnie to takie, które człowiek pragnie osiągnąć, a cele ujemne to takie, których człowiek stara się uniknąć.