Definicja: W mojej głowie
szepty, dzikie myśli
kwieciste polany smutku
na kamieniach, pogruchotanych
startych na pył przez ich kolana

Ich przeklęte dłonie
zmiażdżą własne serca
przerażeni
rozczarowani
u kresu życia zrozumieją

Uwięziony w kropli
bóg
w kącikach powiek i zmarszczkach ust
odszedł jednym westchnieniem słońca
odpłynął

Przykuty śmiertelnością
jedyny wyrzutek
w pułapce grawitacji
bez szans
zmęczony bólem istnienia
stoję w cieniu szubienicy
jednak z czystymi rękoma