Definicja: Pękło serce kryształowe,
krew purpurą się rozlała.
I spłynęła bruzdą życia,
cząstka skrzepu pozostała.

W oknach szyby płaczą deszczem,
mróz maluje łzawe wzory.
Zimny płomień nienawiści,
rozprzestrzenia zła jęzory.

Śnieg zasypał kręte ścieżki,
puls zanika - kona cicho.
Tyko pamięć nie umiera,
w martwej ciszy drzemie licho.

I wysyła zbrojne hordy,
na krużgankach sroga zima.
Żądło igły nie pozszywa,
tego co już dawno nie ma.

Żaden balsam nie pomoże,
gdy otwarta w sercu rana.
Patrz - w przedsionku stoi miotła,
odpoczywa spracowana.