Definicja: Nieście mnie wiatry lipcowe
przez te morza fal bladozłotych,
gdzie pijany słońcem sztorm
z milionami łodyg kłosonośnych
bezdźwięczny wonny taniec celebruje.

Dróżki wśród łanów, mapom nieznane,
do was się uciekam, ja - pielgrzym bez świątyni.
Choć szczęście jak diament - nie każdemu dane,
blask Nadziei chłonę snami śródpolnymi.