Definicja: Spoglądam przez okno, szare, więdnące życie.
Krople deszczu opadają wyraźnie wolniej.
Cisza szumiącego wiatru staje się głośniejsza.
Zapadający mrok jakby był ciemniejszy.
Zamykam oczy i co dostrzegam?
Światło biegnące w tunelu,
postać idącą wolnym krokiem w moją stronę,
pod jej stopami kwiaty różnej barwy,
dookoła niej latające kolorowe motyle,
włosy jej, jakby były promieniami słońca.
I jak mam otworzyć oczy?
Co wybrać?
szarość i monotonię?
Czy też może szczęście i poczucie bezpieczeństwa?
Zostaję z Nią, po kres dni,
z moim Aniołem Piękna.