Definicja: Słuchaj bracie, w dziwnych czasach
przyszło życie wieść,
w dziwnym świecie, w dziwnym kraju kpin...
Nad kwiatami w mym ogrodzie
zapanował perz.
Jak mam zwalczyć samozwańca? Czym?

Więdnie młodość i nadzieja
wolno traci sens.
Zwykłe życie jest marzeniem już.
Nie wiem, czemu los w to bagno
rzucił właśnie mnie?
Czy jest jakieś wyjście? Jakiś klucz?

Obiecują góry złota,
rzeki mleka, miód...
Jasno widzą przyszłość w barwie róż.
Duet taki to głupota -
sytość oraz głód.
Skąd ten śmieszny okaz właśnie tu?

Tu, gdzie każdy kamień ponoć
miał swe miejsce znać.
Tu, gdzie słońce wiecznie miało lśnić.
Tu, gdzie życie i marzenie
równy miały start,
jak się teraz zmienić i jak żyć?

Było „Veto! - Nie pozwalam!”,
potop, ogień, miecz
i łańcuchy, kraty, smutek, żal...
Potem, już w historii nowej,
wojny trzy lub dwie,
bohaterstwo, duma, jasna dal...

Czy ta księga własnych błędów
wartość jakąś ma?
Czy też wszystko znów powtórzy się?
Czy tak ciężko jest zrozumieć,
że coś jest nie tak?
Czy mądrością jest przelewać krew?