Definicja: Samotnie w domu toczą się chwile
Wspomnienia kroczą w mej głowie wytarte ścieżki
Znikomy zapach kawy na stole lecz nie ma Ciebie
Światło we mgle zimne ponure
Czuję wolność
Czuję ukojenie
Choć tak naprawdę płacze lękiem
Utopia swej osoby samotnej
Kawałki lustra spoglądają w me oczy przekrwione.

Coś się skończyło coś nowego zaczęło
Mimo wszystko ja nie chce tego
Rzucając wulgaryzmami w ścianę głuchą
Powodując przy tym głośny sprzeciw
Wszystko na jaw to nie sen
Kłamliwy idiota pozostaje w swym królestwie pychoty.

Kawa wystygła wyparowała już nie ma zapachu ciepła
Pozostał tylko po niej czarny grunt
Tak jak to co pozostało z życia wiedzionego podłego idioty samotnego.