Definicja: zespolone złotem nasze serca
wśród okruchów wyschniętego chleba
tak rankiem nabrzmiałe miłością
przesycone aromatem cedrowego drzewa

oddech umarłego kochanka
jest oddechem jego duszy
fala chłodu jak z topniejącego lodowca
rozchodzi się w ciszy, nic moich łez nie osuszy

ból w otchłani, w czerni wody
we krwi która wylała jak lawa
z bezbronnego, niewinnego ciała
na stole nie dopita kawa

spal mnie wiatrem rozgrzanym
zalej z księżycowych przypływów wodami
wymyśl mi nowe życie bez ciebie
zanim mnie śmierć swym pięknem omami