Co znaczy Kino Almodovara - dwe skrajności
Słownik: Chcielibyście wiedzieć, jakie jest kino Almodovara? Odpowiedzi udzieli wam Ewa Mazierska w swojej najnowszej książce „Słoneczne kino Pedro Almodovara”.
Definicja:
Jakie jest kino Almodovara? Przejaskrawione, wulgarne, ekshibisjonistyczne, a z drugiej strony subtelne, ciepłe, nostalgiczne. Na świat patrzy poprzez oko kamery i pryzmat telewizyjnego ekranu. Można aby mu zarzucić, iż poprzez to traci kontakt z rzeczywistością, jednak na szczęście tak nie jest, co udowadnia wielkie zainteresowanie każdą jego produkcją i życzliwe recenzje pojawiające się po każdej premierze jego filmu.
Autorka pokazuje nam kino Almodovara nie jak klasyczny historyk filmu, gdzie wszystko kręci się wokół historii kina. Mazierka stara się i wychodzi jej to znakomicie – pokazać wszystkie produkcej Almodovara przez pryzmat historii, w której przyszło reżyserować dany video. Nie unika pisania i analizy tego, w jaki sposób polityka wpłynęła na poszczególne dzieła reżysera. Najważniejszym jednak faktem w tej książce jest branie pod uwagę przemian kulturowo – obyczajowych, które zaszły w Hiszpanii w ostatnich dziesięcioleciach. Takie podejście do postaci, jaką jest Almodovar sprawia, iż „Słoneczne kino” jest publikacją kompletną i przystępną, nawet dla czytelnika, który nie jest dobrze obeznany z całym dorokiem hiszpańskiego mistrza.
„Słoneczne kino Pedro Almodovara” zapełnia lukę na polskim rynku wydawniczym. Nikt przedtem z tak ogromną precyzją nie zajął się twórczością hiszpańskiego reżysera opisując ją w sposób drobiazgowy i ciekawy zarazem. Myślę, iż ta podręcznik może być wyznacznikiem tego, jak powinno się pisać filmowe monografie. Czekam na więcej takich książek, na razie polecając „Słoneczne kino” Ewy Mazierskiej.
O autorce:
Ewa Maziarska jest krytykiem filmowym. Uczyła w Wyższej Szkole Pedagogiki Specjalnej w Warszawie, współpracując równocześnie z „Filmem”, „Kinem” i „Kwartalnikiem Filmowym”. Od 1994 roku mieszka w Wielkiej Brytanii i pracuje jako wykładowca w University Of Central Lancashire w Preston. Jest autorką wielu książek o kinie i twórcach filmowych.
„Słoneczne kino Pedro Almodovara”
Ewa Mazierska
Wydawnictwo Wyraz Obraz Terytoria
2007
Autorka pokazuje nam kino Almodovara nie jak klasyczny historyk filmu, gdzie wszystko kręci się wokół historii kina. Mazierka stara się i wychodzi jej to znakomicie – pokazać wszystkie produkcej Almodovara przez pryzmat historii, w której przyszło reżyserować dany video. Nie unika pisania i analizy tego, w jaki sposób polityka wpłynęła na poszczególne dzieła reżysera. Najważniejszym jednak faktem w tej książce jest branie pod uwagę przemian kulturowo – obyczajowych, które zaszły w Hiszpanii w ostatnich dziesięcioleciach. Takie podejście do postaci, jaką jest Almodovar sprawia, iż „Słoneczne kino” jest publikacją kompletną i przystępną, nawet dla czytelnika, który nie jest dobrze obeznany z całym dorokiem hiszpańskiego mistrza.
„Słoneczne kino Pedro Almodovara” zapełnia lukę na polskim rynku wydawniczym. Nikt przedtem z tak ogromną precyzją nie zajął się twórczością hiszpańskiego reżysera opisując ją w sposób drobiazgowy i ciekawy zarazem. Myślę, iż ta podręcznik może być wyznacznikiem tego, jak powinno się pisać filmowe monografie. Czekam na więcej takich książek, na razie polecając „Słoneczne kino” Ewy Mazierskiej.
O autorce:
Ewa Maziarska jest krytykiem filmowym. Uczyła w Wyższej Szkole Pedagogiki Specjalnej w Warszawie, współpracując równocześnie z „Filmem”, „Kinem” i „Kwartalnikiem Filmowym”. Od 1994 roku mieszka w Wielkiej Brytanii i pracuje jako wykładowca w University Of Central Lancashire w Preston. Jest autorką wielu książek o kinie i twórcach filmowych.
„Słoneczne kino Pedro Almodovara”
Ewa Mazierska
Wydawnictwo Wyraz Obraz Terytoria
2007