Co znaczy Cztery razy P
Słownik: Pretensjonalny. Pompatyczny. Patetyczny. Powierzchowny. "Córka botanika", najnowszy video reżysera "Balzaca i małej Chinki" konsekwentnie rozczarowuje już od pierwszych min.
Definicja:
Możliwe, iż ten video miał być odpowiedzią na „Brokeback Mountain”, próbą powstania lesbijskiej love-story w równie nadzwyczajnych okolicznościach przyrody. Możliwe, iż miał wzruszać i poruszać, zamiast tego oferuje jednak namiastkę wysublimowanej rozrywki, sztuczne emocje i udawaną głębię.
Fabuła filmu jest prosta, co nie jest złe samo w sobie. Osierocona studentka przybywa (właśnie tak – przybywa, a nie przyjeżdża, gdyż to wyraz nie oddaje całego patosu jej wyprawy) do ogrodu botanicznego, w którym ma odbyć praktyki, otwierające przed nią dalszą karierę naukową. Od pierwszego wejrzenia zakochuje się w córce dyrektora ogrodu botanicznego i kierunek, w jakim potoczy się cała historia staje się nieznośnie przewidywalny. Co, znowu, nie jest wadą samą w sobie, staje się nią dopiero w połączeniu z: kiczowatymi, wystudiowanymi zdjęciami (zapewne mającymi poruszać własną poetyką i wysublimowaniem), przerażającą w swym banalnym kiczu muzyką (Piotr Rubik mógłby zzielenieć z zazdrości), wreszcie z kliszami i uproszczeniami (mężczyźni są głośni i znęcają się nad delikatnymi i eterycznymi kobietami).
wiele dobrych chęci, jednak prowadzą one do jednego wniosku - szkoda tak czasu, jak i pieniędzy, zamiast wybrać się do kina na "Córkę botanika" lepiej iść na spacer, choćby do najbliższego ogrodu botanicznego. Prawdziwe emocje gwarantowane
Fabuła filmu jest prosta, co nie jest złe samo w sobie. Osierocona studentka przybywa (właśnie tak – przybywa, a nie przyjeżdża, gdyż to wyraz nie oddaje całego patosu jej wyprawy) do ogrodu botanicznego, w którym ma odbyć praktyki, otwierające przed nią dalszą karierę naukową. Od pierwszego wejrzenia zakochuje się w córce dyrektora ogrodu botanicznego i kierunek, w jakim potoczy się cała historia staje się nieznośnie przewidywalny. Co, znowu, nie jest wadą samą w sobie, staje się nią dopiero w połączeniu z: kiczowatymi, wystudiowanymi zdjęciami (zapewne mającymi poruszać własną poetyką i wysublimowaniem), przerażającą w swym banalnym kiczu muzyką (Piotr Rubik mógłby zzielenieć z zazdrości), wreszcie z kliszami i uproszczeniami (mężczyźni są głośni i znęcają się nad delikatnymi i eterycznymi kobietami).
wiele dobrych chęci, jednak prowadzą one do jednego wniosku - szkoda tak czasu, jak i pieniędzy, zamiast wybrać się do kina na "Córkę botanika" lepiej iść na spacer, choćby do najbliższego ogrodu botanicznego. Prawdziwe emocje gwarantowane
- Dodano:
- Autor:
Pisarz