Definicja: Moja mała, własna, niezwykła
budzę ją i usypiam co dnia
prowadzę za rączkę jak niemowlę
to przy mnie stawiała pierwsze kroki

chodzimy razem ulicami beznadziei
przechodnie przystają czasem
pełni zachwytu nad jej niewinnością
z uśmiechem mówię:
"nie oddam"

tak dobrze mi
tak dobrze z nią

nienawidzę chwil gdy mnie opuszcza
wyrywa z uścisku i biegnie
w epicentrum szalonej autostrady
jednak zawsze zdążam na czas

i znów mam tylko ją
a ona tylko mnie
razem nie znamy samotności

nadzieja to nie matka głupich
lecz dziecko przegranych