Co znaczy Z notatnika młodej emigrantki (II)
Słownik: Już jestem po drugiej stronie ...
Definicja:
W samolocie - kiedy wreszcie wzleciał po tej awanturze - zagadała do mnie mała, śliczna dziewczynka. Miała na imię Kasia, miała 5 lat i leciała do Szkocji do mamy.
- Jak długo tam będziesz, Kasiu - zapytałam;
- Do końca życia, proszę pani, już nigdy nie odjadę od mamy;
- A długo jej nie widziałaś?
- Rok
Nie uwierzyłam jej, lecz ojciec siedzący w okolicy przytaknął:
- Pół roku - tak precyzyjnie, lecz - wie pani - dla małej to jak parę lat
Pół roku to dla takiego malucha jedna dziesiąta życia. Pół roku nie widziec matki to musi byc faktycznie ciężkie - szczególnie dla pięciolatki. Co także musiało się porobić w tym państwie, tak aby do czegoś takiego dochodziło? I z czym ja do ludu - stać mnie na studia, mieszkam spokojnie i na chleb mam, a tu mały dzieciak pozbawiony mamy, która musi zarabiać gdzieś za morzem... Co oni z nami zrobili?
Pod koniec podróży Kasia nie mogła usiedziec na miejscu, widziałam jej podekscytowanie, trochę strachu i trochę zaciekawienia. Wierciła się i pytała co chwilę kiedy wreszcie zobaczy mamusię. Wreszcie wylądowaliśmy.
Po wszystkich odprawach - kiedy wchodziłam do terminalu - widziałam ja, jak ściska i całuje młodą, piękną kobietę. Doczekały się. Oby nigdy więcej nie musiały się rozdzielać!
Pierwsze wrażenie było okropne - lotnisko małe i brudne, tłumy przepychających się podróżnych i "szczekający" po swojemu Szkoci. Chyba nigdy ich nie zrozumiem. Czekając - bezskutecznie - na Karola - widziałam ściskającą się z mamą Kasię i mnóstwo innych dzieciaków biegających po lotnisku. Wrzeszczały i piszczały - podniecone czekającym je lotem albo wymęczone właśnie co skończona podróżą - łatwo było odróżnić te, które wylatywały od powracających do domów. Moją uwagę przyciągnęło młode małżeństwo - wyglądali na dystyngowanych, szczęśliwych i bogatych. Podwójny wózek z bliźniakami i trzymająca ojca za rękę mała laleczka. Złote włoski, piękny szczery uśmiech i iskrzące oczki. Później okaże się, iż tę twarzyczkę pozna cały świat, a ja nie zapomne jej do końca życia
- Jak długo tam będziesz, Kasiu - zapytałam;
- Do końca życia, proszę pani, już nigdy nie odjadę od mamy;
- A długo jej nie widziałaś?
- Rok
Nie uwierzyłam jej, lecz ojciec siedzący w okolicy przytaknął:
- Pół roku - tak precyzyjnie, lecz - wie pani - dla małej to jak parę lat
Pół roku to dla takiego malucha jedna dziesiąta życia. Pół roku nie widziec matki to musi byc faktycznie ciężkie - szczególnie dla pięciolatki. Co także musiało się porobić w tym państwie, tak aby do czegoś takiego dochodziło? I z czym ja do ludu - stać mnie na studia, mieszkam spokojnie i na chleb mam, a tu mały dzieciak pozbawiony mamy, która musi zarabiać gdzieś za morzem... Co oni z nami zrobili?
Pod koniec podróży Kasia nie mogła usiedziec na miejscu, widziałam jej podekscytowanie, trochę strachu i trochę zaciekawienia. Wierciła się i pytała co chwilę kiedy wreszcie zobaczy mamusię. Wreszcie wylądowaliśmy.
Po wszystkich odprawach - kiedy wchodziłam do terminalu - widziałam ja, jak ściska i całuje młodą, piękną kobietę. Doczekały się. Oby nigdy więcej nie musiały się rozdzielać!
Pierwsze wrażenie było okropne - lotnisko małe i brudne, tłumy przepychających się podróżnych i "szczekający" po swojemu Szkoci. Chyba nigdy ich nie zrozumiem. Czekając - bezskutecznie - na Karola - widziałam ściskającą się z mamą Kasię i mnóstwo innych dzieciaków biegających po lotnisku. Wrzeszczały i piszczały - podniecone czekającym je lotem albo wymęczone właśnie co skończona podróżą - łatwo było odróżnić te, które wylatywały od powracających do domów. Moją uwagę przyciągnęło młode małżeństwo - wyglądali na dystyngowanych, szczęśliwych i bogatych. Podwójny wózek z bliźniakami i trzymająca ojca za rękę mała laleczka. Złote włoski, piękny szczery uśmiech i iskrzące oczki. Później okaże się, iż tę twarzyczkę pozna cały świat, a ja nie zapomne jej do końca życia
- Dodano:
- Autor:
Pisarz