Co znaczy Kim jesteś tato?? Kim jesteś mamo??

Definicja: Pamiętam to jak dziś, każdą chwilę spędzoną z nim, czasami przyglądam mu się i zastanawiam się „czy jestem taka sama?”. Upatruję w sobie jego cech. Widzę w nim skrywaną nieśmiałość, marzenie spokoju i porządku w życiu, wszystko musi mieć własne miejsce. Lecz mój tata to również człowiek, który potrafi ranić swoich najbliższych. Patrzę na siebie…w lustro…i wiem, iż jestem bardzo podobna. Kochając potrafię skrzywdzić, nie kochając potrafię kochać. Patrzę na niego i wiem, iż jestem równocześnie inna, ponieważ ja już rozumiem jak może wyglądać moje życie, obserwuję jego i wiem, iż potrafię zmienić te złe cechy.
Patrzę na moją mamę i wiem, iż nie jestem nią, czasami jednak przyłapuję się na tym, iż mówię i zachowuję się bardzo podobnie do niej. Może nie jestem tak ciepła i kochana jak ona, może nie potrafię jej tego okazać, iż ją kocham, lecz widzę także pewne podobieństwa. Może nigdy się nie dowie, iż kochałam ją nawet bardziej jak tatę. Zawsze myślała, iż jest inaczej.

Dorosła córka chyba rywalizuje z matką, chce być od niej lepsza, a kiedy to nie wychodzi, i kiedy słyszy się ciągłe uwagi na temat swojego (wydawałoby się mnie właściwego zachowania) postępowania, to córka buntuje się, bywa, iż jest zimna i oschła względem swojej własnej mamy.

Będąc dzieckiem nie patrzyłam na nich krytycznie, oni byli moimi bohaterami, nieskazitelni, prawdziwi, zawsze mieli rację. Małe dziecko inaczej pojmuje wyraz ‘rodzic”. Dziś wiem, iż rodzic to moje oparcie, to moje korzenie, to moje JA.


Czego nauczyli mnie moi rodzice???

Tato: Wiary, iż jak się chce to można, miłości do gór ( od małego zabierał mnie co najmniej raz w roku, teraz chodzę sama, zaszczepił we mnie miłość do podróży), „wszystko ma własne miejsce i czas”, „kochać to nie oznacza mówić, lecz czynić”.

Mama: Szacunek do samej siebie, pokazywanie, iż nie liczy się to co myślą o mnie inni lecz ja sama o sobie, odwagi, zupy ogórkowej:-), miłości.

Piszę to, wchodzi moja mama do pokoju i oznajmia mi, iż zmarł tata mojej koleżanki. Tydzień temu zmarł tata mojego kolegi. Tak bywa…całe życie obserwujemy swoich rodziców. Jedni mają pełną rodzinę, inni żyją z mamą albo z ojcem, bywa różnie, lecz to od nich uczymy się pojmowania świata, to oni zawsze przy nas będą… Dali nam coś wyjątkowego, coś szczególnego, coś, co może dać w darze tylko najbogatszy człowiek – SIEBIE SAMEGO. Podarowali nam życie, wychowali. Jacy aby nie byli…śpieszmy się ich kochać, ponieważ jesteśmy częścią ich samych, czy tego chcemy czy nie…śpieszmy się ich kochać, ponieważ tak szybko odchodzą.