Co znaczy Rekordzista świata w locie na snowkite w zespole Diverse Extreme Team
Słownik: W ramach rozbudowy projektu Diverse Extreme Team International do zespołu DExT dołączył Francuz, Jerome Josserand.
Definicja:
To rekordzista świata w locie na snowkite, sporcie, który jest zimową odmianą kitesurfingu. To następny, po hawajskim surferze Kaupenie Miranda, zagraniczny zawodnik
w zespole.
Największym sukcesem Jerome’a jest skok na 450 metrów, dzięki któremu zdobył absolutny rekord świata w 2007 roku. W sezonie 2008 osiągnął już dwa drugie miejsca w zawodach o Mistrzostwo Francji w Freeride, i tytuł Wicemistrza Szawjcarii w Best Line Snowkite i dwie trzecie pozycje w Mistrzostwach Szwajcarii we Freeride’dzie Snowkite i w klasyfikacji generalnej Mistrzostw Szwajcarii.
Jerome jest 34-latkiem i mieszka w Grave la Meije we francuskich Alpach, które są jego naturalnym środowiskiem do ćwiczeń na kite’cie, gdzie każdego dnia spędza od 6 do 8 godz.. Jego ulubionym miejscem do treningów jest przełęcz Lautaret, znajdująca się 7 kilometrów od jego domu z pięknym krajobrazem, mnóstwem tras wokoło, i perfekcyjnym wiatrem poprzez cały rok.
Jerome zaczął trenować snowkite w 2003 roku, trochę poprzez sytuacja kupując od przyjaciół kite’a, a już cztery lata później został Mistrzem Świata. Aktualnie we współpracy z konstruktorem pracuje nad opracowaniem nowego kite na kolejną zimę, co pomoże mu osiągnąć coraz to wyższe loty, i miejmy nadzieje pobić następny rekord świata. Snowkiter w zespole Diverse Extreme Team jest bardzo wszechstronny w uprawianiu różnych dyscyplin. Na nartach jeździ od drugiego roku życia, snowboard zaczął uprawiać gdy miał 12 lat, a paralotniarstwo praktykuje od 17 lat.
Jerome uwielbia latanie na snowkite’cie, lecz zawody dla niego to nie tylko rywalizacja. Jest kompletnie pogodzony z górami, w harmonii z samym sobą, naturą i sportem. Poza sezonem ćwiczy kitesurfing, paralotniarstwo, wspinaczkę i wędrówki. Jak sam przyznaje „idealną rzeczą jest wspiąć się do góry jedynie dzięki wiatrowi, bez używania windy czy benzyny i paliwa jądrowego. Snowkite to 100 % ekologii”, do której Jerome przywiązuje szczególna uwagę.
Z marką Diverse Jerome związany jest od niedawna. Docenia bycie członkiem oryginalnego zespołu Diverse Extreme Team, który skupia i reprezentuje pasjonatów różnych dyscyplin sportów ekstremalnych. Cieszy się ze swoich osiągnięć w narciarstwie, snowboardzie i paralotniarstwie. Wszystkie jego pasje łączy w sobie snowkite. Dumny jest z kolei ze swojego syna Victora.
Snowkite - dyscyplina
Snowkiting to zimowa odmiana kitesurfingu. To jest młody, bardzo szybko rozwijający się sport złączający latawiec pociągowy ze snowboardem albo nartami. Do uprawiania snowkitingu potrzebny jest wiatr i spora otwarta przestrzeń pokryta śniegiem albo lodem. Teren może być zarówno płaski, pofałdowany jak i górzysty. Latawiec będący siłą napędową snowkitera jest najczęściej wpięty w uprząż i znajduje się zazwyczaj w odległości dwudziestu kilku metrów. Do sterowania latawcem służy drążek sterowniczy albo manetki. Snowkiting jest prostszy do nauczenia od kitesurfingu. Twarde podłoże pozwala na łatwiejszy start i jazdę przy w miarę słabym wietrze. Z racji na znacząco twardszą powierzchnię, zaleca się używanie ochraniaczy i kasku. Istotne jest również by przed wejściem na lód sprawdzić jego wytrzymałość. Snowkiting uprawiany z należytą ostrożnością jest sportem bezpiecznym, lecz nie można zapominać, iż należy on do sportów ekstremalnych. Rekordowe prędkości osiągane w czasie jazdy z latawcem na powierzchni, która zmniejsza tarcie (zamarznięte jeziora, zmrożony śnieg) przekraczają granicę 100 km/h, zaś największe skoki (a raczej loty) dochodzą do kilkudziesięciu metrów w górę i trwają po kilkadziesiąt sekund. Pierwsze próaby zastosowania wiatru do poruszania się na nartach datuje się na połowę lat osiemdziesiątych. Kolebką sportu były Stany Zjednoczone. Pionierzy snowkitingu, jako siły pociągowej do jeżdżenia po zamarzniętych jeziorach, używali paralotni. Kiteskiing, ponieważ tak najpierw nazywano tę dyscyplinę rozwijał się głównie w Ameryce Północnej. Oczywiście paralotnia nie była doskonałym pędnikiem. Konstrukcja skrzydła do snowkitingu jest do dziś udoskonalana. Nazwę kiteskiing trzeba było zmodyfikować w połowie lat dziewięćdziesiątych, kiedy to we Francji latawiec połączono nie z nartami, a ze snowboardem. Siłę latawca wykorzystał również Marek Kamiński w czasie wyprawy na biegun. Dziś snowkiting jest jednym z najszybciej rozwijających się sportów zimowych. Na rynku znajduje się sporo marek produkujących latawce, zarówno typowo lądowych jak i uniwersalnych (na ląd i wodę)
w zespole.
Największym sukcesem Jerome’a jest skok na 450 metrów, dzięki któremu zdobył absolutny rekord świata w 2007 roku. W sezonie 2008 osiągnął już dwa drugie miejsca w zawodach o Mistrzostwo Francji w Freeride, i tytuł Wicemistrza Szawjcarii w Best Line Snowkite i dwie trzecie pozycje w Mistrzostwach Szwajcarii we Freeride’dzie Snowkite i w klasyfikacji generalnej Mistrzostw Szwajcarii.
Jerome jest 34-latkiem i mieszka w Grave la Meije we francuskich Alpach, które są jego naturalnym środowiskiem do ćwiczeń na kite’cie, gdzie każdego dnia spędza od 6 do 8 godz.. Jego ulubionym miejscem do treningów jest przełęcz Lautaret, znajdująca się 7 kilometrów od jego domu z pięknym krajobrazem, mnóstwem tras wokoło, i perfekcyjnym wiatrem poprzez cały rok.
Jerome zaczął trenować snowkite w 2003 roku, trochę poprzez sytuacja kupując od przyjaciół kite’a, a już cztery lata później został Mistrzem Świata. Aktualnie we współpracy z konstruktorem pracuje nad opracowaniem nowego kite na kolejną zimę, co pomoże mu osiągnąć coraz to wyższe loty, i miejmy nadzieje pobić następny rekord świata. Snowkiter w zespole Diverse Extreme Team jest bardzo wszechstronny w uprawianiu różnych dyscyplin. Na nartach jeździ od drugiego roku życia, snowboard zaczął uprawiać gdy miał 12 lat, a paralotniarstwo praktykuje od 17 lat.
Jerome uwielbia latanie na snowkite’cie, lecz zawody dla niego to nie tylko rywalizacja. Jest kompletnie pogodzony z górami, w harmonii z samym sobą, naturą i sportem. Poza sezonem ćwiczy kitesurfing, paralotniarstwo, wspinaczkę i wędrówki. Jak sam przyznaje „idealną rzeczą jest wspiąć się do góry jedynie dzięki wiatrowi, bez używania windy czy benzyny i paliwa jądrowego. Snowkite to 100 % ekologii”, do której Jerome przywiązuje szczególna uwagę.
Z marką Diverse Jerome związany jest od niedawna. Docenia bycie członkiem oryginalnego zespołu Diverse Extreme Team, który skupia i reprezentuje pasjonatów różnych dyscyplin sportów ekstremalnych. Cieszy się ze swoich osiągnięć w narciarstwie, snowboardzie i paralotniarstwie. Wszystkie jego pasje łączy w sobie snowkite. Dumny jest z kolei ze swojego syna Victora.
Snowkite - dyscyplina
Snowkiting to zimowa odmiana kitesurfingu. To jest młody, bardzo szybko rozwijający się sport złączający latawiec pociągowy ze snowboardem albo nartami. Do uprawiania snowkitingu potrzebny jest wiatr i spora otwarta przestrzeń pokryta śniegiem albo lodem. Teren może być zarówno płaski, pofałdowany jak i górzysty. Latawiec będący siłą napędową snowkitera jest najczęściej wpięty w uprząż i znajduje się zazwyczaj w odległości dwudziestu kilku metrów. Do sterowania latawcem służy drążek sterowniczy albo manetki. Snowkiting jest prostszy do nauczenia od kitesurfingu. Twarde podłoże pozwala na łatwiejszy start i jazdę przy w miarę słabym wietrze. Z racji na znacząco twardszą powierzchnię, zaleca się używanie ochraniaczy i kasku. Istotne jest również by przed wejściem na lód sprawdzić jego wytrzymałość. Snowkiting uprawiany z należytą ostrożnością jest sportem bezpiecznym, lecz nie można zapominać, iż należy on do sportów ekstremalnych. Rekordowe prędkości osiągane w czasie jazdy z latawcem na powierzchni, która zmniejsza tarcie (zamarznięte jeziora, zmrożony śnieg) przekraczają granicę 100 km/h, zaś największe skoki (a raczej loty) dochodzą do kilkudziesięciu metrów w górę i trwają po kilkadziesiąt sekund. Pierwsze próaby zastosowania wiatru do poruszania się na nartach datuje się na połowę lat osiemdziesiątych. Kolebką sportu były Stany Zjednoczone. Pionierzy snowkitingu, jako siły pociągowej do jeżdżenia po zamarzniętych jeziorach, używali paralotni. Kiteskiing, ponieważ tak najpierw nazywano tę dyscyplinę rozwijał się głównie w Ameryce Północnej. Oczywiście paralotnia nie była doskonałym pędnikiem. Konstrukcja skrzydła do snowkitingu jest do dziś udoskonalana. Nazwę kiteskiing trzeba było zmodyfikować w połowie lat dziewięćdziesiątych, kiedy to we Francji latawiec połączono nie z nartami, a ze snowboardem. Siłę latawca wykorzystał również Marek Kamiński w czasie wyprawy na biegun. Dziś snowkiting jest jednym z najszybciej rozwijających się sportów zimowych. Na rynku znajduje się sporo marek produkujących latawce, zarówno typowo lądowych jak i uniwersalnych (na ląd i wodę)
- Dodano:
- Autor:
Pisarz