Co znaczy „Można się nauczyć kochania”- recenzja filmu: „Malowany Welon”

Definicja: Główni bohaterzy, Kitty (Naomi Watts) i Walter Fane (Edward Norton), walczą z licznymi dylematami związanymi ze zdradą i wygasającym uczuciem. Nareszcie historia stawia oboje bohaterów twarzą w twarz z epidemią cholery...która być może będzie ratunkiem dla ich związku.

Akcja rozgrywa się w latach dwudziestych dziewiętnastego wieku, w Londynie. Po nieustannych naleganiach matki, młoda, nierozsądna Kittie wychodzi za mąż za bogatego bakteriologa Waltera Fane’a. Doktor szybko zostaje oczarowany dziewczyną, co następnie przeradza się w poważne uczucie. Kittie jednak ciągle pozostaje niezdecydowana, błądzi i nie docenia starań męża. Para przeprowadza się do Szanghaju, gdzie Walter będzie poświęcał mnóstwo czasu swoim badaniom naukowym. Kittie poznaje wówczas przystojnego Charliego Townsenda (Liev Schreiber), z którym nawiązuje gorący romans. Zdradza męża prawie na jego oczach! Walter zdaje sobie sprawę z tego, co się wydarzyło, mimo wszystko postanawia nie robić awantury, jest tak bardzo rozczarowany, iż nie ma siły rozmawiać na ten temat. Dopiero po kilku dniach, kiedy sama Kittie wydaje się być nieswoja, mąż wyznaje jej, iż wie o romansie. Toczą się burzliwe dyskusje na temat rozwodu. W rezultacie Kittie jest zmuszona, aby dorosnąć w przeciągu kilku min. i podjąć decyzję, która na pewno rozstrzygnie o jej dalszym życiu. Dla zachowania dobrego imienia postanawia wyjechać z zupełnie już obojętnym jej mężczyzną do pewnego chińskiego miasteczka, gdzie wybuchła epidemia cholery i potrzebna jest natychmiastowa pomoc jej męża, lekarza.

Po ciężkiej podróży w chińskich lektykach, w ciągłym skwarze, poprzez pola ryżowe, po kilku dniach Walter i Kittie docierają na miejsce. Epidemię czuć w powietrzu, słychać w ludzkich wołaniach o pomoc. Dookoła, pod nogami, w każdej byle dziurze ludzkie ciała, nieżywe, zimne, zgaszone poprzez cholerę...epidemii nie dało się nie zauważyć. Dla Waltera znaczy to tylko wiele pracy, ma wielkie poczucie obowiązku i od pierwszego dnia ręce pełne roboty. Wciąż przybywa chorych, a on prowadzi ponadto badania nad skażeniem rzeki, która okazuje się później być powodem zachorowań. Poświęcając każdą minutę na bój z epidemią leczy się z miłości do Kittie. Dziewczyna się nudzi, ma mnóstwo czasu aby obserwować tę „walkę z wiatrakami”. W skutku, dotknięta widokami otaczającej jej choroby postanawia pomagać mężowi, ten coraz bardziej imponuje jej własną odpowiedzialnością i zaangażowaniem. Podzwia go, jest z niego dumna...aż nareszcie zakochuje się! W tym samym czasie na dobre zostaje zażegnany problem cholery, w miejscowości rozpoczyna panować ład i spokój. Niestety nie na długo. Okazuje się, iż epidemia odrodziła się w sąsiednich wioskach, w górnym biegu rzeki, a jej mieszkańcy wędrują do miejsca, w którym przebywa Walter i gdzie pozostał już jedyny w rejonie pkt. pomocy medycznej. Doktor próbuje zatrzymać tabuny chorych ludzi, jednak sam staje się następną ofiarą cholery. Okazuje się gdyż, iż w poczuciu waleczności, nie zaszczepił się przeciwko chorobie. Umiera na rękach Kittie, która za późno rozumie, iż traci miłość swojego życia...

Osobiście jestem pod wrażeniem nie tylko nieprzewidywalnej fabuły dramatu. Bezpośrednio odbiór udoskonala niesamowita ścieżka dźwiękowa, napisana poprzez Alexandre Desplate’a. Dźwięki samodzielnie malują równie piękne obrazy chińskiej krainy, a przedtem londyńskich ulic, grają na emocjach i wręcz oswajają z historią Waltera i Kittie. Historią, o dojrzewającej miłości, ludziach którzy w obliczu zła nauczyli się siebie kochać, o tym jak mały jest każdy z nas w obliczu przeznaczenia. Warto obejrzeć, aby docenić każdą niezłą sekundę, wszystkich dobrych ludzi, aż nareszcie, aby mieć siłę dla tego dobra i o nie, walczyć w obliczu największych przeszkód.