Co znaczy no future (?)

Gdy miałam 5 lat mama spytała:
- Kim chciałabyś zostać?
- Księżniczką! – odpowiadałam pewna, iż moje marzenia mogą się urzeczywistnić.

Jednak z biegiem czasu uświadomiłam sobie, iż to jest prawie niemożliwe. Raczej nie mam szans by zostać żoną księcia Williama albo Harrego, czy członka innej rodziny królewskiej.
Zresztą kto powiedział, iż życie księżniczki jest takie piękne jak w bajce? Nie to na pewno nie dla mnie.

Tak więc moja odpowiedź no to samo pytanie po kilku latach uległa zmianie. Nareszcie odkryłam własne powołanie - dziennikarstwo.

Czytam wiele. Po to się uczyłam tej zdolności, tak aby ją wykorzystywać.
Wszak pozwala mi to zdobyć nową wiedze, którą mogę później błyszczeć.
A jednak czasem pewne słowa, o istnieniu, których wiedziałam zawsze sprawiają, iż żałuję, iż je przeczytałam.

Co roku przy okazji matur pojawiają się informację o studiach przyszłości . I tak o to ku braku mego zdumienia przeczytałam, iż spokojni o własną przyszłość mogą być jedynie osoby ze ścisłym wykształceniem, głównie inżynierowie budownictwa, informatycy i tym podobne Tylko cóż ja no to poradzę, iż moja lewa półkula mózgowa nijak się ma do prawej i humanistkom jestem i basta!

Czytam dalej. Rynek pracy potrzebuję fryzjerów, kosmetologów, chirurgów plastycznych. Warto więc się kształcić w takich dziedzinach, ponieważ jakaś robota się znajdzie. Pech znów nic dla mnie…

Za to nie warto studiować pedagogiki (zbyt wielu chętnych, niska wynagrodzenie) i kulturoznawstwa, socjologii i …politologii (sic!). ponieważ po tych kierunkach bardzo ciężko otrzymać pracę.

Już chcę krzyczeć jak Johnny Rotten w kawałku God save the queen : no future for me !
lecz w porę się opamiętuję. Poprzez chwilę zastanawiam się : Może warto zmienić kierunek. Może nie jest za późno aby zagwarantować sobie bezpieczną przyszłość?

aczkolwiek kierunek studiów nie musi przekreślać szans na wymarzony zawód to wiadomo, iż regularnie właśnie się tak dzieje. Jednak nie musi tak być!

Prosty przykład: Monika Olejnik studiowała zootechnikę. Później ukończyła podyplomowestudia dziennikarskie na Uniwersytecie Warszawskim. Dziś jest znakomitą dziennikarką.

oprócz tego nawet jeżeli ukończyliście studia z, których nie jesteście zadowoleni zawsze możecie się dokształcić.

Do czego zmierzam? – pytacie. Rankingi rankingami, statystyki statystykami >lecz najważniejsze jest uparte dążenie do celu. Nie zmuszajcie się do studiów, których w ogóle nie chcecie zaczynać tylko dlatego, iż gwarantują po ich ukończeniu zdobycie pracy.
ponieważ robota powinna nie być tylko przykrym obowiązkiem i metodą na zarobienie pieniędzy. Ona powinna być PASJĄ. Powodować, iż będziemy czuć się spełnieni.

jeżeli w pracy odliczasz tylko minuty do końca znaczy, iż coś jest nie tak. Może warto pomyśleć o zmianie? Każdy jest stworzony do czegoś innego, więc wsłuchajcie się w Siebie i jakby powiedział Jurek Owsiak: - Róbta co chceta!
> ponieważ marzenia są po to by je realizować.