rocznica śmierci papieża co to jest
Definicja: lecz przede wszystkim dyplomatą i przywódcą politycznym słownik.

Czy przydatne?

Co znaczy Rocznica śmierci Papieża

Słownik: Jan Paweł II był niezwykłą postacią w historii nie tylko Kościoła, lecz i całego świata. Wg niektórych był On nie tyle głową Kościoła Katolickiego, lecz przede wszystkim dyplomatą i przywódcą politycznym.
Definicja: 2 kwietnia dla Katolików na całym świecie jest jedną z najważniejszych dat ostatnich lat. Tego dnia 3 lata temu o godz. 21.37 po długiej i ciężkiej chorobie odszedł
do Domu Ojca Jan Paweł II. Był On jednym z największych ludzi naszych czasów. Pamięć
o Nim i Jego wpływie na wydarzenia świata jest bezdyskusyjna i będzie zapamiętana poprzez sporo kolejnych pokoleń.
Jan Paweł II był niezwykłą postacią w historii nie tylko Kościoła, lecz i całego świata. Pomimo, iż był osobą duchowną wykazywał w bardzo wielu sytuacjach prawdziwy instynkt polityczny. Wg niektórych był nie tyle głową Kościoła Katolickiego, lecz w pierwszej kolejności dyplomatą i przywódcą politycznym. Papież poprzez prawie 27 lat swego pontyfikatu zrobił dla świata, globalnego pokoju i walki o prawa człowieka znacząco więcej niż nam się wydaje. Wszelakie działania nie istotne, czy były one przedtem zaplanowane,
czy także nie, lecz zostały zapoczątkowane Jego pierwszą wizytą w Polsce w 1979 roku.
Był środek „Zimnej Wojny” a Europa podzielona na tak zwany strefy wpływów Zachodu
i Wschodu. W tej drugiej, która obejmowała także Polskę panował ustrój komunistyczny. Wg wielu historyków wspomniana pielgrzymka była przełomem w ówczesnej historii świata i zapowiedzią zmian, które w niedługim czasie miały nadejść. W naszym, państwie mimo wielu trudności, jakie wykazały władze na spotkania z Papieżem przybyło łącznie ponad 10mln ludzi, a to, co powiedział obiegło całą ziemię. O tym, jak Jego słowa były prorocze świadczyć mogą choćby te pamiętne wypowiedziane w Warszawie na Placu Zwycięstwa (dziś Piłsudskiego): „Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi. Tej ziemi!”.
Wizyta w Polsce rozpoczęła mechanizm przemian politycznych nazwanych "Jesienią Ludów", które objęły połowę kontynentu. W naszym państwie istotne było poparcie, jakie Kościół udzielił opozycji. Tu także
w 1989 roku powstał pierwszy niekomunistyczny rząd. W Niemczech zburzono Mur Berliński a w Czechosłowacji miała miejsce bezkrwawa rewolucja nazwana „aksamitną”. Z map Europy i świata zniknął także ZSRR, Michaił Gorbaczow ogłosił zmianę polityki
a niepodległość odzyskały państwa, które należały do tego bloku. Przywódcy nowych krajów odwiedzali Papieża w Watykanie i zapraszali Go do siebie, a On z zaproszeń korzystał.
Wszystkie następujące wtedy przemiany miały charakter pokojowy. W olbrzymiej mierze było tak z racji na osobę Ojca Świętego i uwielbienia, jakim obdarzyli Go wierni.
Papież sprzeciwiał się wszelkim konfliktom zbrojnym. Każdy akt przemocy spotkał się z Jego potępieniem. Nie bał się głośno twierdzić, iż wojny do niczego nie prowadzą
a cierpią w nich tylko ci, którzy są najmniej winni i to właśnie oni za błędne decyzje polityków ponoszą cenę najwyższą.
Najgłośniejszym w ostatnim czasie był sprzeciw Papieża dla ataku USA i ich koalicjantów na Irak. By zapobiec temu niepotrzebnemu rozlewowi krwi do zwaśnionych państw wysyłał swoich przedstawicieli. Nie powiodło się jednak. Do wojny doszło, a Jan Paweł II był jednym z kandydatów do Pokojowej Nagrody Nobla pomiędzy innymi za głośny sprzeciw wobec wspomnianego konfliktu.
Tata Święty spotkał się z prawie wszystkimi istotnymi politykami świata. Nie bał się mówić tego, co myśli i walczyć o prawa najbiedniejszych. Głośno krytykował- nawet w obecności dyktatorów- ich politykę, jak także potępiał zachodnią cywilizację materializmu i konsumpcji. Wszystkich traktował jednakowo i nie miało dla Niego znaczenia, czy dany polityk to krwawy lider, czy ten, który walczy o demokrację. Papież odwiedzał także państwa, które były na tak zwany cenzurowanym reszty świata a za przykłady mogą posłużyć wizyta w Chile w 1978 roku albo ta z 1998 na Kubie.
Niezaprzeczalnym faktem jest także to, iż to Jan Paweł II przyczynił się do obalenia wielu reżimów w Ameryce Południowej. Po Jego pielgrzymkach zawsze w niedługim czasie dochodziło tam do pokojowy przemian.
Papież opowiadał się także przeciwko terroryzmowi. Po 11 września 2001 roku, gdy zaczęto krytykować i nienawidzić świat Islamu On go nie potępił. Wiedział, iż winny jest kilku szaleńców a nie wszyscy wyznawcy religii. Wyrażał także swój sprzeciw przeciwko: karze śmierci, eutanazji i aborcji. Spotykał się z przedstawicielami różnych Kościołów i religii dążąc do pojednania. Był także tym, który przeprosił za grzechy i krzywdy Kościoła Katolickiego i przekroczył próg Synagogi i Meczetu. lecz nie tylko. Był pierwszym zwierzchnikiem Kościoła Katolickiego, który i to podwójnie, ponieważ 2 października 1979 roku
i 5 października 1995 przemawiał na forum Zebranie Ogólnego ONZ w Nowym Jorku.
Szczególnym dniem w pontyfikacie Jana Pawła II był 13 maja 1981 roku. Wtedy na Placu Świętego Piotra w Rzymie miał miejsce zamach na Jego życie. Dokonał tego pochodzący z Turcji Mahomet Ali Agca. Karol Wojtyła wybaczył swemu niedoszłemu zabójcy.
Po śmierci Papieża 8 kwietnia odbyła się Jego uroczystość pogrzebowa. Do Rzymu przybyło na nią prawie 5 mln wiernych z całego świata. W samym Watykanie było ich
2 mln.- w tym: 4 królów, 5 królowych, 70 prezydentów, przedstawiciele różnych religii
i organizacji międzynarodowych, szefowie krajów i rządów. Wydarzenie to było przekazywane poprzez 3,5 tys. dziennikarzy. Transmisje dotarły na prawie cały świat w tym między innymi do: Kuby, Wietnamu, Izraela, Autonomii Palestyńskiej i Rosji. Relacjonowały je także 2 największe islamskie stacje TV: Al-Arabiya i Aljazeera.
W momencie uroczystości trumna z ciałem Papieża była wyniesiona na Plac Św. Piotra tak, by przybyli mogli ją zobaczyć i oddać Mu ostatni hołd. Została na niej położona Ewangelia- Jego ulubiona Podręcznik. Mszę św. koncelebrował, jak się potem okazało następca Ojca Świętego ówczesny kardynał i dziekan Kolegium Kardynalskiego Joseph Ratzinger. Wygłoszona poprzez Niego homilia poświęcona była Karolowi Wojtyle, którego porównał do Św. Piotra mówiąc, iż tak, jak On oddał życie Bogu za ludzi i za wiarę.
Msza Święta była wielokrotnie przerywana biciem braw poprzez wiernych i ich wołaniem „Santo subito”- „święty, święty natychmiast!”. Jednak tym w najwyższym stopniu charakterystycznym zjawiskiem był wiatr, gdy kartkował on stronice Ewangeliarza, który nareszcie zamknął
  • Dodano:
  • Autor: