Co znaczy granatowe góry

Definicja: Grantowe góry, a między nimi miasto…
w mieście ludzie – jacyś rozmemłani.
Kruchy szum między nimi, jakieś światła za oknem
pomiędzy światłami góry
i łzy między nami.

Miasto jak zawsze oddychało granatowym powietrzem. Wszędzie było go pełno – na dworcu, w sklepach, szkołach, burdelach, kościołach, między nimi a nami wiele go było szczególnie.
Wszystko wydawało się granatowe, a góry najpiękniejsze spośród granatowych… stały jak strażnicy pokoju naszych dusz, umysłów, ludzi z granatową wyobraźnią… ich niebieskimi westchnieniami w granatowe niebo.
We wtorek akurat spadło trochę śniegu… śnieg nie był granatowy, lecz pokrył niebieskawe drogi, ulice, uliczki. Ławki w parku zniknęły pod zimnym puchem.
Czasami jakiś człowiek przechodził w okolicy, pytając się o kierunek w góry, mówiono iż nie wiadomo, iż nie chcą wiedzieć, dobrze nam tutaj proszę pana… czemu mielibyśmy je dotykać, doświadczać ich zapachu, mącić ich dusze… wystarczy nam to piękno otaczające nasze miasto, chroniące je od szarości.
Czasami w mieście pojawiały się anioły… tak to były anioły – ludzie tak mówili. Wybrane miały połamane skrzydła, inne były nieśmiałe, wszystkie piękne… jakieś nieosiągalne. Ludzie rozmawiali z nimi, a one dawały spokój, uśmiech, trochę ciepła. Regularnie pomagaliśmy im powstać. Tak… one także upadają… jednak zawsze fruną ponownie
pomiędzy góry. Są pięknie granatowe… i ciche.
Jak twoje oczy.

Ktoś nagle odszedł, a wraz z nim anioły
Było cicho, mgliście…
Zduszony kolor w niebie mienił się, sączył powoli
Jak mgła z gór, niebieskim strumieniem
Ludzie zastygali, słysząc te wieści
W półmyśli, półsmutek dumali
I my gdzieś między nimi
A łzy… między nami.