Co znaczy Pewność Siebie - jak ją osiągnąć i na zawsze zapomnieć o strachu?
Słownik: Pewność siebie to jedna z większych halucynacji ludzkości. To abstrakcja, w której istnienie, jakoby była to rzecz materialna, czy właściwość charakteru, wierzy bardzo wielu ludzi. Co sprawia, iż jedne osoby uważane są za bardziej pewne siebie i bardz
Definicja:
Pewność siebie to jedna z większych halucynacji ludzkości. To abstrakcja, w której istnienie, jakoby była to rzecz materialna, czy właściwość charakteru, wierzy bardzo wielu ludzi. Co sprawia, iż jedne osoby uważane są za bardziej pewne siebie i bardziej odważne? Z pewnością nie wiek, wygląd, czy kod DNA. Z pewnością nie zarobki, czy wyznanie. Z pewnością nie złoty Rolex czy dobry samochód.
Pomyśl na początku o autorytetach. Ludzie mówią regularnie, iż w ich obecności (czy to jest papież, królowa angielska, prezydent, czy nauczyciel) stają się mali, przytłoczeni, nieważni. Czasem się stresują, a w obecności nauczycieli i wykładowców jąkają się, zapominają wiadomości, które znali na pamięć.
Czy można jednak nazwać właściwością coś, czego można się nauczyć? Ilu gdyż ludzi uczy się być niepewnymi w szkole czy na studiach, kiedy wychodzą przed tablicę i uczą się kojarzyć stres i strach przed niedobrą oceną ze staniem przed całą klasą (tak zaczynają się fobie socjalne).
jeżeli zdarza Ci się być za niewiele pewnym siebie w niektórych przypadkach, przypomnij sobie jedną z nich (i jak najdokładniej ją sobie wyobraź). I sprawdź 3 sprawy:
1. Czy jesteś w tej sytuacji przekonany, iż wszystko będzie w porządku, iż cokolwiek się stanie, to dasz radę i wyjdziesz z każdej sytuacji?
2. Czy Twój obraz (Twojego ciała) w tej sytuacji jest co najmniej tak spory, jak w rzeczywistości i jak innych ludzi w tym obrazie albo filmie?
3. Czy czujesz w swoim ciele spójny spokój, mówiący Ci, iż wszystkie części Twojej osobowości współgrają ze sobą i mają wspólne cele?
>>jeżeli aczkolwiek raz odpowiedziałeś „nie”, to masz przyczynę. Przyczynę, która nie jest w przeszłości, nie trzeba także jej latami sobie uświadamiać, leżąc na kozetce i mówiąc o skojarzeniach.
„Brak pewności siebie” jest umiejętnością, jest efektem wykonania określonej czynności umysłowej.
Po 1 – na poziomie obrazu (wizualizacji), gdzie najczęściej osoby z „niską pewnością siebie” wizualizują sobie siebie jako mniejsze niż w rzeczywistości. Zrób przykładowe ćwiczenie – wyobraź sobie, iż jesteś w ekipie ludzi. Przypatrz się im i sobie, sprawdź własne emocje. Następnie wyobraź sobie, iż jesteś o 50% mniejszy i niższy niż oni.
Jak zmieniły się emocje? Pomniejszył się komfort?
Teraz „urośnij” w tym obrazie tak, aby być precyzyjnie taki jak oni. Następnie zwiększ swój obraz w wizualizacji (i poczuj jak rośniesz) 2-3 krotnie. Najczęściej pewność siebie rośnie wspólnie z obrazem. Ustaw więc własną rozmiar w obrazie na takim poziomie, który w najwyższym stopniu Ci odpowiada.
Po 2 – na poziomie dialogu wewnętrznego wycisz wszystkie myśli mówiące: „Aaaaa!!!”, „Będzie strasznie!”, „O Boże, znowu...” i tym podobne Wyobraź sobie, iż każda z tych myśli, dialogów wewnętrznych, to krasnoludek, którym możesz strzelić z procy daleeeko od siebie. Lub, iż masz specjalne pokrętło, jak w radio, którym zwyczajnie wyciszasz przeszkadzające myśli.
Następnie powiedz sobie głośno w myślach kilka razy: „Będzie dobrze”, „Uda mi się”, „Pełen luz”, „Ufam sobie”. Powiedz to bardzo pewnym siebie i mocnym tonem.
Po 3 – na poziomie kinestetyki i rozmowy wewnętrznej ponegocjuj ze własnymi częściami. Spytaj się jaki pozytywny cel ma część Ciebie odpowiedzialna za stres. Z naciskiem – na pozytywny (NLP zakłada, iż nasze części mają zawsze pozytywne cele – tylko czasem przyporządkowane do złego kontekstu). Później zadawaj pytania, co dla tej części jest ważniejsze, co będzie dla niej wartością, gdy spełni i osiągnie wartość poprzednią.
np.:
Ja: Jaka jest Twoja pozytywna zamysł?
Część mnie odpowiedzialna za stres: Chcę Cię chronić. Uciekać, przed sytuacją, której się boję.
Ja: >>>>jeżeli to osiągniesz, to co później będzie jeszcze ważniejsze?
Część mnie odpowiedzialna za stres: Bezpieczeństwo.
Ja: Co później?
Część mnie odpowiedzialna za stres: Życie.
Ja: Dalej?
Część mnie odpowiedzialna za stres: Życie jest najważniejsze. Chronię Twoje życie.
Ja: Dziękuję.
W tym momencie prosisz tą część, aby „weszła” w najwyższy stan i osiągnęła własną najwyższą wartość. W tym przypadku „życie”. Poczuj to, patrz, usłysz, jak spokojnie i bezpiecznie żyjesz. Następnie pytaj po kolei, jak, będąc w najwyższej wartości, ta część ocenia niższe wartości i zachowania. Najczęściej odpowiedź będzie taka, iż pierwsze zachowanie, a więc stres, stanie się niemądre i niepotrzebne. Nie na poziomie świadomym, a nieświadomym. Spójnym z całym Tobą.
Gdy wykonasz te 3 kroki i później w przypadkach w których do chwili obecnej się stresowałeś, będziesz pilnować, aby wizualne reprezentacje (obrazy) innych ludzi, a również Twoje dialogi wewnętrzne nie przeszkadzały, a wręcz pomagały Twoim emocjom, poznasz prawdziwą pewność siebie. Pewność, która wypływa z wewnętrznej spójności i zaufania do samego siebie. Gdyż nieważne co się będzie działo. Zawsze dasz radę i w stopniu w jakim tylko możesz, poradzisz sobie z każdą sytuacją. Pamiętej, aby dodatkowo – wymagać od siebie tylko 100% Twoich możliwości. Najwyżej 110%. Tyle, ile jesteś w stanie zrobić, inaczej, mógłby pojawić się stres.
Bądź szczęśliwy, wolny i taki, jaki chcesz być. Bądź Sobą.
Uwaga – zaproponowane poprzez autora sposoby są oparte na NLP (Neuro-Lingwistycznym Programowaniu) i reprezentują działalność wyłącznie edukacyjną – nie zastępują psychoterapii, nie są także działaniem terapeutycznym ani psychologicznym.
Michał Jankowiak
Pomyśl na początku o autorytetach. Ludzie mówią regularnie, iż w ich obecności (czy to jest papież, królowa angielska, prezydent, czy nauczyciel) stają się mali, przytłoczeni, nieważni. Czasem się stresują, a w obecności nauczycieli i wykładowców jąkają się, zapominają wiadomości, które znali na pamięć.
Czy można jednak nazwać właściwością coś, czego można się nauczyć? Ilu gdyż ludzi uczy się być niepewnymi w szkole czy na studiach, kiedy wychodzą przed tablicę i uczą się kojarzyć stres i strach przed niedobrą oceną ze staniem przed całą klasą (tak zaczynają się fobie socjalne).
jeżeli zdarza Ci się być za niewiele pewnym siebie w niektórych przypadkach, przypomnij sobie jedną z nich (i jak najdokładniej ją sobie wyobraź). I sprawdź 3 sprawy:
1. Czy jesteś w tej sytuacji przekonany, iż wszystko będzie w porządku, iż cokolwiek się stanie, to dasz radę i wyjdziesz z każdej sytuacji?
2. Czy Twój obraz (Twojego ciała) w tej sytuacji jest co najmniej tak spory, jak w rzeczywistości i jak innych ludzi w tym obrazie albo filmie?
3. Czy czujesz w swoim ciele spójny spokój, mówiący Ci, iż wszystkie części Twojej osobowości współgrają ze sobą i mają wspólne cele?
>>jeżeli aczkolwiek raz odpowiedziałeś „nie”, to masz przyczynę. Przyczynę, która nie jest w przeszłości, nie trzeba także jej latami sobie uświadamiać, leżąc na kozetce i mówiąc o skojarzeniach.
„Brak pewności siebie” jest umiejętnością, jest efektem wykonania określonej czynności umysłowej.
Po 1 – na poziomie obrazu (wizualizacji), gdzie najczęściej osoby z „niską pewnością siebie” wizualizują sobie siebie jako mniejsze niż w rzeczywistości. Zrób przykładowe ćwiczenie – wyobraź sobie, iż jesteś w ekipie ludzi. Przypatrz się im i sobie, sprawdź własne emocje. Następnie wyobraź sobie, iż jesteś o 50% mniejszy i niższy niż oni.
Jak zmieniły się emocje? Pomniejszył się komfort?
Teraz „urośnij” w tym obrazie tak, aby być precyzyjnie taki jak oni. Następnie zwiększ swój obraz w wizualizacji (i poczuj jak rośniesz) 2-3 krotnie. Najczęściej pewność siebie rośnie wspólnie z obrazem. Ustaw więc własną rozmiar w obrazie na takim poziomie, który w najwyższym stopniu Ci odpowiada.
Po 2 – na poziomie dialogu wewnętrznego wycisz wszystkie myśli mówiące: „Aaaaa!!!”, „Będzie strasznie!”, „O Boże, znowu...” i tym podobne Wyobraź sobie, iż każda z tych myśli, dialogów wewnętrznych, to krasnoludek, którym możesz strzelić z procy daleeeko od siebie. Lub, iż masz specjalne pokrętło, jak w radio, którym zwyczajnie wyciszasz przeszkadzające myśli.
Następnie powiedz sobie głośno w myślach kilka razy: „Będzie dobrze”, „Uda mi się”, „Pełen luz”, „Ufam sobie”. Powiedz to bardzo pewnym siebie i mocnym tonem.
Po 3 – na poziomie kinestetyki i rozmowy wewnętrznej ponegocjuj ze własnymi częściami. Spytaj się jaki pozytywny cel ma część Ciebie odpowiedzialna za stres. Z naciskiem – na pozytywny (NLP zakłada, iż nasze części mają zawsze pozytywne cele – tylko czasem przyporządkowane do złego kontekstu). Później zadawaj pytania, co dla tej części jest ważniejsze, co będzie dla niej wartością, gdy spełni i osiągnie wartość poprzednią.
np.:
Ja: Jaka jest Twoja pozytywna zamysł?
Część mnie odpowiedzialna za stres: Chcę Cię chronić. Uciekać, przed sytuacją, której się boję.
Ja: >>>>jeżeli to osiągniesz, to co później będzie jeszcze ważniejsze?
Część mnie odpowiedzialna za stres: Bezpieczeństwo.
Ja: Co później?
Część mnie odpowiedzialna za stres: Życie.
Ja: Dalej?
Część mnie odpowiedzialna za stres: Życie jest najważniejsze. Chronię Twoje życie.
Ja: Dziękuję.
W tym momencie prosisz tą część, aby „weszła” w najwyższy stan i osiągnęła własną najwyższą wartość. W tym przypadku „życie”. Poczuj to, patrz, usłysz, jak spokojnie i bezpiecznie żyjesz. Następnie pytaj po kolei, jak, będąc w najwyższej wartości, ta część ocenia niższe wartości i zachowania. Najczęściej odpowiedź będzie taka, iż pierwsze zachowanie, a więc stres, stanie się niemądre i niepotrzebne. Nie na poziomie świadomym, a nieświadomym. Spójnym z całym Tobą.
Gdy wykonasz te 3 kroki i później w przypadkach w których do chwili obecnej się stresowałeś, będziesz pilnować, aby wizualne reprezentacje (obrazy) innych ludzi, a również Twoje dialogi wewnętrzne nie przeszkadzały, a wręcz pomagały Twoim emocjom, poznasz prawdziwą pewność siebie. Pewność, która wypływa z wewnętrznej spójności i zaufania do samego siebie. Gdyż nieważne co się będzie działo. Zawsze dasz radę i w stopniu w jakim tylko możesz, poradzisz sobie z każdą sytuacją. Pamiętej, aby dodatkowo – wymagać od siebie tylko 100% Twoich możliwości. Najwyżej 110%. Tyle, ile jesteś w stanie zrobić, inaczej, mógłby pojawić się stres.
Bądź szczęśliwy, wolny i taki, jaki chcesz być. Bądź Sobą.
Uwaga – zaproponowane poprzez autora sposoby są oparte na NLP (Neuro-Lingwistycznym Programowaniu) i reprezentują działalność wyłącznie edukacyjną – nie zastępują psychoterapii, nie są także działaniem terapeutycznym ani psychologicznym.
Michał Jankowiak
- Dodano:
- Autor:
Pisarz