londyn płonie co to jest
Definicja: za każdym razem podnosiło się z ruin, ukazując światu nowe, oblicze słownik.

Czy przydatne?

Co znaczy Londyn płonie!

Słownik: Ogromny pożar XVII w. najtragiczniejsze wydarzenie w dziejach Londynu, które niemal zmiotły miasto z powierzchni ziemi. Lecz niczym Feniks z popiołów za każdym razem podnosiło się z ruin, ukazując światu nowe, oblicze.
Definicja:

Płomienie wysoko strzelały w rozgwieżdżone niebo, a powietrze było pełne dymu i popiołu: 2 września 1666 r. stanęła w ogniu królewska piekarnia przy Pudding Lane, wzniecając gigantyczną pożogę, która strawiła blisko 80% zabudowy Londynu. Nie był to pierwszy pożar w historii miasta, lecz na pewno w najwyższym stopniu tragiczny w skutkach . Gdy ogień już szalał, wyrwany ze snu burmistrz nie zechciał nawet podnieść się z łóżka, ograniczając się do lekceważącego stwierdzenia, iż wystarczy, aby "obsikała to kobieta". Wybawicielka niestety się nie pojawiła, a płomienie bardzo szybko dotarły do nadrzecznych magazynów z materiałami łatwopalnymi. I wtedy zaczęło się piekło.


Nie pomogło zaangażowanie niezliczonych zastępów strażników. Pożar szalał poprzez cztery dni, spłonęło ponad 13 tys. domów, 76 kościołów, 44 budynki londyńskich gildii, ratusz, gmach Giełdy Królewskiiej i katedra św. Pawła. O dziwo zginęło tylko dziewięć osób, lecz blisko 100 tys. zostało pozbawione dachu nad głową.


Wkrótce później król ustanowił nowe normy budowlane: wszelakie konstrukcje architektoniczne miały być od tego momentu wznoszone z cegły i kamienia, a ulice musiały być na tyle szerokie, aby zapewnić swobodny przejazd powozów. Dekret ten, zwany Aktem Odbudowy, był pierwszym z całej serii ustaw określających jednolite standardy budowlane, wydanych w ciągu następnych 200 lat. I chociaż zaproponowanym poprzez Christophera Wrena plan nowoczesnej zabudowy miejskiej został odrzucony ze względów praktycznych, to jednak dokonano pewnych ulepszeń, w szczególności wzdłuż nabrzeża między Tower of London a London Bridge. Odbudowa trwała około 10 lat (nie licząc prac nad katedrą św. Pawła i blisko 50 innymi kościołami zaprojektowanymi poprzez Wrena), a jej w najwyższym stopniu ważnym "efektem ubocznym" była ekspansja na przedmieścia, zarówno te po drugiej stronie rzeki, w kierunku Southwark, jak i na zachód, ku Westminsterowi. Dlatego najstarsza część Londynu nieco się "rozluźniła ", jej mieszkańcy rozproszyli się, a peryferie nabrały prawdziwie miejskiego charakteru



  • Dodano:
  • Autor: