Co znaczy Idealizm się liczy

Definicja:
A czym jest ideał ? Jest oczywiście czymś najwspanialszym z możliwych , a więc to jest idealny konkret , stan, przypadek bądź wzór . Idealizm zakłada więc , iż w każdej dziedzinie , sprawie , we wszystkim istnieje to co absolutnie idealne . I tak dla każdego z nas istnieje najlepsze życie , najlepsza robota , najlepszy partner, a nawet najlepszy wzór każdej czynności.

Dla człowieka jako istoty rozwijającej się również jest najlepszy stan a więc stan ciągłej maksymalnej zmiany na lepsze doskonale , indywidualnie dopasowanej do każdej niepowtarzalnej osoby a więc to jest najlepszy dla każdego rozwój , który jest równocześnie osadzony w realnym życiu , czyli jest także zarazem życiem na najwyższym możliwym w danej chwili poziomie jakościowym.

Jako, iż rozwój przebiega stopniowo i w życiu człowieka to jest wpierw dorastanie , dojrzewanie i związana z tym nauka. Idealizm zakłada więc potrzebę idealnej nauki potrzebnej do idealnego dojrzewania potrzebnego do osiągnięcia idealnej dorosłości potrzebnej do idealnego spełnienia w tym świecie.

nauka to nie tylko wiedza o świecie i życiu , lecz również rozwój psychiczny i duchowy. By więc doskonale dojrzeć trzeba także przejść poprzez moment budowania światopoglądu, mechanizmu wartości, i samodzielnych poszukiwań duchowych i samemu odkryć co jest w zyciu najważniejsze . to jest istotne ponieważ doskonałą dla siebie prawde można znaleźć wyłącznie samemu i to bez opierania się na innych i na tym co ogólnie znane.

zazwyczaj to jest odkrycie , iż wszystko opiera się na miłości prawdziwej i znalezieniu wymarzonego partnera , lecz poziom idealnej, indywidualnej świadomości duchowej może być różny i każdy sam potrafi i powinien wyczuć bez oglądania się na innych co jest dla niego zadowalające na teraz.

Idealizm zakłada , iż stopień samodzielnie zdobytej świadomości duchowej a więc znalezienia odpowiedzi na fundamentalne pytania : czym jest Bóg , wolność , miłość i tym podobne warunkuje stopień dojrzałości duchowej, a ta jakości idealnego życia i spełnienia. Idealizm zakłada , iż każdy sam potrafi to zrobić przedtem albo później i należy utrzymywać wiarę w sposobność tego.

W życiu wszystko opiera się bądź na odwadze i wierze bądź na strachu i zwątpieniu. Socjalne normy , obyczaje i wierzenia mają tyle z odwagą i prawdą wspólnego co nic . Dlatego tak istotne jest aby wszystko samemu odkryć i wyzwolić się ze społecznego bagna życia komleksami a więc udowadniania odwagi , które to właśnie pokazuje i udowadnia faktyczny strach i zwątpienie.

Idealizm to więc odkrywanie , zarządzanie się i realizowanie mądrości duchowej jako naczelnej zasady życiowej potrzebnej do prawdziwego idealnego życia a więc realizowanego w równym stopniu we wszystkich trzech sferach : materialnej , psychicznej i duchowej. Każde popadnięcie w skarajność życia tylko w jednej sferze jest >zazwyczaj ucieczką przed innymi i prowadzi do katastroficznych skutków.

doskonale jest gdy rozwój dojrzałości duchowej wiąże się z dorastaniem i dojrzewaniem, idealizm zakłada gdyż nawet potrzebę osiągnięcia wpierw dojrzałości duchowej przed spełnieniem w dorosłym życiu. Wtedy od początku rozumie się pełnię życia prawdziwego , pełnię człowieczeństwa , to kim się jest i do czego zmierza. W dorosły świat podąża się wtedy będąc naprawdę dojrzałym a więc wolnym , godnym , prawym i mądrym prawdziwym człowiekiem.

z kolei najgorszym rozwiązaniem jest oczywiście synonim idealizmu a więc zaczęcie nauki życiowej od samego materialnego spełnienia potrzeby partnera ponieważ wtedy zdobywanie reszty nauki okupowane jest bólem świadomości samooszukania i samozranienia jeżeli wogóle znajdzie się do tej świadomości odwagę.

Podobnie dotyczy to także popadnięcia w inne skrajności jednostronnego podejścia do życia : stawiania na samo działanie w świecie materialnym bez rozwijania się w sferze duchowej a więc realizacje kompleksów i głupoty, jak także ucieczki w sam intelektualizm i tworzenie naukowych czy literackich bzdetów bądź także czekanie w wieży na ratunek królewicza z bajki co jest domeną idealizmu negatywnego oderwanego od życia.

Pełnia idealnego rozwoju człowieka nie jest więc możliwa bez rozwoju , poznania na sobie i samokształcenia się we wszyskich ze sfer człowieczeństwa w zdrowej równowadze. Potrzebne jest dla zrozumienia życia i samodzielne doświadczalne poznanie jakiejś dziedziny sportu , sztuki walki czy tańca przez zaangażowane ćwiczenia fizyczne , potrzebny jest samodzielny rozwój pełni osobowości , mechanizmu wartości i sfery duchowej.

Jednak to sfera duchowa jest najwyższa i nadrzędna nad pozostałymi i aczkolwiek podstawy są bardzo istotne jak edukacja chodzenia to o pełni człowieczeństwa i jego poziomie decydują zawsze wartości duchowe samodzielnie zdobyte i dlatego można powiedzieć , iż to idealizm się w najwyższym stopniu liczy ponieważ on decyduje, kształtuje i ustala prawdziwego dojrzałego człowieka.

Idealizm gdyż to trzymanie się zawsze zasad dobra, pokoju , pozytywności i odwagi wyboru zawsze tego co absolutnie idealne w przekonaniu ogromnej wagi potrzeby nieulegania nigdy kompromisom , negatywizmom i rezygnacjom. Idealizm daje świadomość , iż wszystko co idealne zawsze opiera się na odwadze , ufności , prawości i wyborze tego co idealne.

Braki w rozwoju w którejkolwiek ze sfer zawsze prowadzą do wypaczeń. I tak rozwój duchowy z zachowaniem mentalności mieszczańskiej prowadzi do superświadomości siebie, lecz równocześnie dopuszcza kompromisy co jest przejawem nieprzepracowanego buntu i nierozumienia wolności , a będąc wielkim katalizatorem rozwoju prowadzi do horendalnego pogłębienia społecznego szaleństwa i stworzenia takich "superspeców" życiowych o niebotycznej samoświadomości , a bawiących się w głupią zabawę w przyjemności , lenistwo i ociąganie jak małe dzieci ponieważ "im wolno".

Podobnie zaczęcie rozwoju duchowego wprost ze sfery materialnego egoizmu bez samodzielnych poszukiwań i prawdziwej dojrzałości zawsze jest życiem buntem , kompleksami i zwątpieniem i przywiązaniem do gloryfikowania odwagi potrzebnej do działania w sferze materialnej, która jednak okazuje się jedynie udowadnianiem odwagi , realizacją kompleksów a więc tchórzostwem przed prawdą. Prowadzi to do stworzenia takich "Gigantów Ducha" co to bawią się w mistrzów duchowych , piszą książki o miłości i wolności, i pomimo siwizny na głowie od skrajnie mieszczańskich związków do idealnego partnera trzeba ich traktorem odciągać .

Jak powiedział kiedyś pewien mądry ksiądz , kto nie jest wierzący , jest po prostu niemądry. Podobnie można stwierdzić , iż kto nie jest idealistą jest jeszcze pod wpływem nadętej buntowniczej głupoty albo uległej socjalnej ciemnoty. lecz spokojnie, wedle idealistyczną wizją można z tego wyrosnąć nawet na stare lata na przykład poprzez uwolnienie się od buntu wobec cudzego idealizmu albo od słuchania innych i życia protezami zorganizowanej społeczności i religijności.

Idealizm nie jest jakimś niebotycznym, nieosiągalnym marzeniem jedynie dla samych wybrańców. Odwrotnie : idealizm jest normą do której trzeba dopiero dojść ponieważ póki się tego nie zrobi żyje się pod wpływem socjalnej głupoty , szaleństwa , zwątpienia, kompromisów i rezygnacji , które to - co ciekawe jest powszechnie uznawane za normę właśnie . I nawet jak tę "normę" potwiedzają statystyki to świadczy to jedynie o obecnej kondycji ludzkości.

Idealizm zakłada , iż ludzie są dobrzy z natury , iż w głębi swej są czyści i święci, a reszta jest nabytą chorobą , z której należy się uzdrowić. W tym ujęciu życie więc bazuje na samodzielnym wyswobadzaniu się z ciemnoty , negatywnych wyobrażeń i skłonności i rozwinięciu się jak piękny kwiat lotosu wyrastający z błota. Idealistyczne założenie , iż możliwe jest życie najlepsze jak w bajce z doskonałą księżniczką albo księciem jawi się więc jako realna sposobność , którą także trzeba samemu odkryć i znaleźć.

ważną , fundamentalną kwestią w życiu jest także kwestia prawdziwych wewnętrznych motywacji do życia , działania , poszukiwania - wyrazem do wszystkiego, którą tak samo należy odkryć i także w zdrowej, idealnej równowadze. I dlatego także przesłanie tj. pisane zarówno idealistycznie dla dobra świata , lecz także dla własnej przyjemności, jak także dla zrobienia wrażenia na tej jednej konkretnej księżniczce :-)